”နန္းခင္းနန္းမင္း ”(年金難民)”
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆင္ေျပပါတယ္။ အဘိုးၾကီး၊ အဘြားၾကီးေတြ အသက္အရြယ္ၾကီးျပင္းလာလို႕ သားသမီးက မျပဳစု မေစာင့္ေရွာက္တဲ့အခါ ဒုကၡမေရာက္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားတာလို႕ ထင္ပါတယ္။
အသက္ႏွစ္ဆယ္ေရာက္မွ တရားဝင္အရြယ္ေရာက္တဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ အရြယ္ေရာက္တာနဲ႕ ကိုယ့္လမ္းကို ေလွ်ာက္ၾကတဲ့လူေတြခ်ည္းပါပဲ။ မိဘနဲ႕ အတူေနတဲ့လူဆိုတာ ေတာ္ေတာ္နည္းပါးပါတယ္။ မိဘကို ေထာက္ပံ့တဲ့လူလည္း ရွိေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလို အျပည့္အဝေတာ့ ျပန္လည္အလုပ္အေကြၽးျပဳတာမ်ိဳးေတာ့ နည္းပါးပါတယ္။ ဒီေတာ့၊ မိဘေတြဟာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီး ေရွ႕ေရးကို ဆက္ေလွ်ာက္ၾကရပါတယ္။ အသက္ (60)အရြယ္ထိေတာ့ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္ေသးေတာ့ ဘာျပႆနာမွ သိပ္မရွိေပမယ့္ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္သြားတဲ့ အရြယ္မွာေတာ့ အလုပ္လည္း ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဝင္ေငြလည္း မရွာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲလိုအခ်ိန္မွာ နန္းခင္း(年金)က ရတဲ့ဝင္ေငြတစ္ခုတည္းေလးကိုပဲ အမွီသဟဲျပဳျပီး ေနထိုင္သြားၾကရတာပါ။
အခုေလာေလာဆယ္ နန္းခင္း(年金)က ျပႆနာတက္ေနပါတယ္။ ကိုယ္ရသင့္ရထိုက္တဲ့ ပိုက္ဆံေတြဟာ ရရွိမေနပါဘူးတဲ့။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ျပျပီး ရသင့္ရထိုက္တဲ့ ေငြပမာဏကို အျပည့္အဝမေပးပဲေနေနတဲ့အတြက္ အသက္အရြယ္ၾကီးျမင့္ျပီး နန္းခင္း(年金)တစ္ခုတည္းနဲ႕ စားေသာက္ေနရတဲ့ လူေတြဟာ အၾကီးအက်ယ္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့လည္း ျပန္ရတဲ့ ပိုက္ဆံက ယန္း(5)ေသာင္းေတာင္မျပည့္ေတာ့ အသက္အရြယ္ၾကီးမွ ကိုယ္စားဖို႕အတြက္ စားစရာေတြကို ျခံထဲမွာ စိုက္ျပီး စားေနရပါတယ္။ ေရ၊မီး အစရွိတာေတြကို ပိုက္ဆံမေဆာင္ႏိုင္လို႕ တစ္ပတ္မွာတစ္ခါသာ အသုံးျပဳေနရတဲ့လူေတြလည္း မနည္းပါဘူး။ ဒီ႕အျပင္ ဂ်ပန္မွာ ေနရင္ ေနစရိတ္၊ စားစရိတ္ ေစ်းၾကီးလြန္းလို႕ ေနထိုင္စရိတ္သက္သာတဲ့ တစ္ျခားႏိုင္ငံ(အထူးသျဖင့္၊ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ ဖိလစ္ပိုင္ ) စတဲ့ အာရွႏိုင္ငံေတြမွာ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္တဲ့ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြလည္း တစ္ေန႕တစ္ျခားတိုးပြါးလာေနပါသတဲ့။
အဲလို ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကို ”နန္းခင္းနန္းမင္း ”(年金難民)”လို႕ ေခၚပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ သနားဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ သက္ၾကီးရြယ္အိုျဖစ္မွ ဆင္းရဲ ဒုကၡ ေရာက္ေနၾကရွာတယ္။ အိုဇာတာမေကာင္းရွာဘူးလို႕ ေျပာရမလားပဲ။ ဒီေလာက္ ေခတ္မီတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ဒီလိုမ်ိဳးေတြလည္း ရွိေနေသးတာသိရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ သံေဝဂရပါတယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကမွ ေကာင္းပါေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဒုကၡေရာက္ေရာက္ မိဘကို မ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္လုပ္ရက္သူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိလို႕လဲေနာ္။
မွတ္ခ်က္၊ တီဗြီမွာ လာသြားေသာ ”နန္းခင္းနန္းမင္း ”(年金難民)”အစီအစဥ္ကို ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
စကားမစပ္၊ ဘေလာ့ကို စိတ္ညစ္ေပမယ့္ ျပန္ေရးမိျပန္ျပီ။ ပို႕စ္မေရးရရင္မေနႏိုင္တာ ဘာေရာဂါမွန္းမသိ။ ဟင့္ ဟင့္။