"ေသတစ္ေန႕ ေမြးတစ္ေန႕"
ေသခါနီး (10)ရက္ အလိုမွာ ဘာလုပ္မွာလဲ.......တဲ့။
"ေမးမွ ေမးတတ္ပါေပ့" လို႕ ေျဖလိုက္ရရင္ ေကာင္းမလားပဲ။ :z ဟုတ္တယ္ေလေနာ့။ ရွာရွာေဖြေဖြ ေမးပဲေမးတတ္တယ္။ "ဘုရားမွ မဟုတ္တာ" ဘယ္လို လုပ္ျပီး ေသမယ့္ ရက္ၾကီးကို ၾကိဳသိႏိုင္မွာလဲ။ :d ဒါကို ၾကိဳတင္စဥ္းစားခိုင္းထားတယ္ဆိုေတာ့ ဟင့္ ဟင့္။ မမဝါ TAG ကတည္းက မေရးခ်င္လို႕ ဟိုေရွာင္ ဒီေရွာင္ ေရွာင္လင္သိုင္းသုံးေနတဲ့ TAG postကို ဆရာၾကီးအိမ္က ထပ္ TAGလိုက္တယ္တဲ့။ မမျမရြက္ကလည္း အေဖာ္ေလးရမလား ေအာင့္ေမ့တယ္ Commentမွာ ေျဖျပီးျပီဆိုေတာ့ အေဖာ္လည္း ရွိေတာ့ဘူး။ ဟင့္ ဟင့္။ ေပါက္တဲ့နဖူး မထူးေတာ့ပါဘူးေလ။ ေရးရေတာ့မွာေပါ့ ေမးရက္ေလသူၾကီး ႏွစ္ေယာက္ေရ။
"ေသတစ္ေန႕ ေမြးတစ္ေန႕"
လူဆိုတာ ေမြးဖြားလာခဲ့ျပီးမွေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ေသသြားႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးပါ။ ေမြးျပီးျပီးျခင္း ေသသြားတဲ့ ေမြးကင္းစ ကေလးေလးေတြ ရွိသလို အသက္(80)ေလာက္အထိ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႕ ေနသြားႏိုင္တဲ့ လူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ အယူအဆအရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အရင္ဘဝက ျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ အခုဘဝမွာ အက်ိဳးခံစား၊ စံစားေနၾကရတယ္မဟုတ္လား။ ေသျခင္းတရားနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီးလည္း ထို ျပဳခဲ့တဲ့ ကံေတြေၾကာင့္ပဲ ေသဆုံးနည္းမ်ိဳးစုံ ကြဲျပားၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ ေရာဂါေဝဒနာ မခံစားရပဲ ေသသြားၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေရာဂါေဝဒနာ ခံစားရျပီး ေသသြားရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို လူ႕ဘဝထဲ ဝင္လာတယ္ဆို႐ုံေလးမွာတင္ ျပန္ထြက္သြားၾကရျပန္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအႏၲရာယ္ ေၾကာင့္ အသက္ဆုံး႐ႈံးရျပန္ပါတယ္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူတိုင္းကေတာ့ တစ္ေန႕ေသၾကရမွာပါ။
ဟုတ္ျပီ။ ေသမွာကေတာ့ ေသခ်ာေနျပီ။ မေသခင္မွာ ဘာလုပ္သင့္ပါသလဲ။ :d ကိုယ္လုပ္သင့္တဲ့ လုပ္ထိုက္တဲ့ကိစၥကို ေဆာင္ရြက္သြားပါမွ အေသေျဖာင့္ၾကမွာပါ။ ေသခါနီး တစ္ခုခုကို စြဲလမ္းျပီး ေသသြားခဲ့ပါလွ်င္ နတ္ျပည္ေရာက္ဖို႕ထက္ ငရဲျပည္ေရာက္ဖို႕က ပိုမ်ားပါသည္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ဖူး၊ ၾကားနာဖူးေသာ ပုံျပင္၊ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ေသခါနီး တစ္ခုခုကို စြဲလန္းစြာ အေသမေျဖာင့္ေသာသူမ်ားသည္ ငရဲ၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကယ္ဘုံသို႕သာ သြားၾကရတာမ်ားပါသည္။
ထိုသို႕ေသာ ပုံျပင္မ်ားကို ၾကားဖူး၊နာဖူးေသာ က်မသည္ မေသခင္ တစ္ခုခုကို စြဲလန္းရမွာ အရမ္းေၾကာက္ပါသည္။ က်မတြင္ အခုလက္ရွိ ခ်က္ခ်င္းေသေစေလာက္ေသာ ၾကီးၾကီးမားမားေရာဂါ၊ "ဘယ္ရက္ေလာက္ကို မွန္းပါတယ္"ဟု ဆရာဝန္က ေျပာၾကားရေလာက္ေသာ နာတာရွည္ေရာဂါတို႕ကို စြဲကပ္မေနပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘယ္ေန႕ေသသြားႏိုင္သလဲကို ၾကိဳတင္ခန္႕မွန္းလို႕ မရႏိုင္ပါ။ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ေသာ က်မသည္ ကိုယ့္ေသေန႕ကို သိရေလာက္ေအာင္ အစြမ္းမထက္ပါ။ မခန္႕မွန္းႏိုင္ပါ။ က်မသိသည္မွာ အခ်ိန္မေရြး ေသသြားႏိုင္သည္ဆိုတာပဲ ျဖစ္သည္။
ထိုသို႕ မွတ္ယူလက္ခံထားေသာေၾကာင့္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ေသာကိစၥအဝဝကို ေန႕မဆိုင္း၊ညမဆိုင္းပဲ အတတ္ႏိုင္ဆုံး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိပါသည္။ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္လည္း ၾကိဳးစားေနပါသည္။ ေနာင္တဆိုတာ ေနာင္မွ ရေလ့ရထရွိသည့္အတိုင္း ေနာင္တမရရေလေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါသည္။ ေသျခင္းတရားအား ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် အားေမြးကာ ကိုယ္လုပ္သင့္ေသာ ကိစၥမ်ားကို လုပ္ကိုင္ရင္းျဖင့္ ေစာင့္စားေနပါေတာ့သည္။
မွတ္ခ်က္၊ ဓာတ္ပုံကို Search Engine မွ ရယူသည္။ ;)
"ေမးမွ ေမးတတ္ပါေပ့" လို႕ ေျဖလိုက္ရရင္ ေကာင္းမလားပဲ။ :z ဟုတ္တယ္ေလေနာ့။ ရွာရွာေဖြေဖြ ေမးပဲေမးတတ္တယ္။ "ဘုရားမွ မဟုတ္တာ" ဘယ္လို လုပ္ျပီး ေသမယ့္ ရက္ၾကီးကို ၾကိဳသိႏိုင္မွာလဲ။ :d ဒါကို ၾကိဳတင္စဥ္းစားခိုင္းထားတယ္ဆိုေတာ့ ဟင့္ ဟင့္။ မမဝါ TAG ကတည္းက မေရးခ်င္လို႕ ဟိုေရွာင္ ဒီေရွာင္ ေရွာင္လင္သိုင္းသုံးေနတဲ့ TAG postကို ဆရာၾကီးအိမ္က ထပ္ TAGလိုက္တယ္တဲ့။ မမျမရြက္ကလည္း အေဖာ္ေလးရမလား ေအာင့္ေမ့တယ္ Commentမွာ ေျဖျပီးျပီဆိုေတာ့ အေဖာ္လည္း ရွိေတာ့ဘူး။ ဟင့္ ဟင့္။ ေပါက္တဲ့နဖူး မထူးေတာ့ပါဘူးေလ။ ေရးရေတာ့မွာေပါ့ ေမးရက္ေလသူၾကီး ႏွစ္ေယာက္ေရ။
"ေသတစ္ေန႕ ေမြးတစ္ေန႕"
လူဆိုတာ ေမြးဖြားလာခဲ့ျပီးမွေတာ့ အခ်ိန္မေရြး ေသသြားႏိုင္တဲ့ အမ်ိဳးပါ။ ေမြးျပီးျပီးျခင္း ေသသြားတဲ့ ေမြးကင္းစ ကေလးေလးေတြ ရွိသလို အသက္(80)ေလာက္အထိ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႕ ေနသြားႏိုင္တဲ့ လူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ အယူအဆအရ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အရင္ဘဝက ျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ အခုဘဝမွာ အက်ိဳးခံစား၊ စံစားေနၾကရတယ္မဟုတ္လား။ ေသျခင္းတရားနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီးလည္း ထို ျပဳခဲ့တဲ့ ကံေတြေၾကာင့္ပဲ ေသဆုံးနည္းမ်ိဳးစုံ ကြဲျပားၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ ေရာဂါေဝဒနာ မခံစားရပဲ ေသသြားၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေရာဂါေဝဒနာ ခံစားရျပီး ေသသြားရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆို လူ႕ဘဝထဲ ဝင္လာတယ္ဆို႐ုံေလးမွာတင္ ျပန္ထြက္သြားၾကရျပန္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအႏၲရာယ္ ေၾကာင့္ အသက္ဆုံး႐ႈံးရျပန္ပါတယ္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူတိုင္းကေတာ့ တစ္ေန႕ေသၾကရမွာပါ။
ဟုတ္ျပီ။ ေသမွာကေတာ့ ေသခ်ာေနျပီ။ မေသခင္မွာ ဘာလုပ္သင့္ပါသလဲ။ :d ကိုယ္လုပ္သင့္တဲ့ လုပ္ထိုက္တဲ့ကိစၥကို ေဆာင္ရြက္သြားပါမွ အေသေျဖာင့္ၾကမွာပါ။ ေသခါနီး တစ္ခုခုကို စြဲလမ္းျပီး ေသသြားခဲ့ပါလွ်င္ နတ္ျပည္ေရာက္ဖို႕ထက္ ငရဲျပည္ေရာက္ဖို႕က ပိုမ်ားပါသည္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ဖူး၊ ၾကားနာဖူးေသာ ပုံျပင္၊ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ေသခါနီး တစ္ခုခုကို စြဲလန္းစြာ အေသမေျဖာင့္ေသာသူမ်ားသည္ ငရဲ၊ ျပိတၱာ၊ အသူရကယ္ဘုံသို႕သာ သြားၾကရတာမ်ားပါသည္။
ထိုသို႕ေသာ ပုံျပင္မ်ားကို ၾကားဖူး၊နာဖူးေသာ က်မသည္ မေသခင္ တစ္ခုခုကို စြဲလန္းရမွာ အရမ္းေၾကာက္ပါသည္။ က်မတြင္ အခုလက္ရွိ ခ်က္ခ်င္းေသေစေလာက္ေသာ ၾကီးၾကီးမားမားေရာဂါ၊ "ဘယ္ရက္ေလာက္ကို မွန္းပါတယ္"ဟု ဆရာဝန္က ေျပာၾကားရေလာက္ေသာ နာတာရွည္ေရာဂါတို႕ကို စြဲကပ္မေနပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘယ္ေန႕ေသသြားႏိုင္သလဲကို ၾကိဳတင္ခန္႕မွန္းလို႕ မရႏိုင္ပါ။ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ေသာ က်မသည္ ကိုယ့္ေသေန႕ကို သိရေလာက္ေအာင္ အစြမ္းမထက္ပါ။ မခန္႕မွန္းႏိုင္ပါ။ က်မသိသည္မွာ အခ်ိန္မေရြး ေသသြားႏိုင္သည္ဆိုတာပဲ ျဖစ္သည္။
ထိုသို႕ မွတ္ယူလက္ခံထားေသာေၾကာင့္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ေသာကိစၥအဝဝကို ေန႕မဆိုင္း၊ညမဆိုင္းပဲ အတတ္ႏိုင္ဆုံး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိပါသည္။ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္လည္း ၾကိဳးစားေနပါသည္။ ေနာင္တဆိုတာ ေနာင္မွ ရေလ့ရထရွိသည့္အတိုင္း ေနာင္တမရရေလေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါသည္။ ေသျခင္းတရားအား ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် အားေမြးကာ ကိုယ္လုပ္သင့္ေသာ ကိစၥမ်ားကို လုပ္ကိုင္ရင္းျဖင့္ ေစာင့္စားေနပါေတာ့သည္။
မွတ္ခ်က္၊ ဓာတ္ပုံကို Search Engine မွ ရယူသည္။ ;)
Posts
14 ဦး မွတ္တမ္းမွတ္ရာ ေရးေပးခဲ့ပါသည္။:
ေသျခင္းနဲ႔ ပက္သက္လို႔ ေရးထားတာေလး သေဘာက်ပါတယ္... လူငယ္ဆိုေပမယ့္ လူႀကီးဆန္ဆန္ ေတြးေခၚေရးသားထားတဲ့ အတြက္ လူငယ္ထုကိုယ္စား ဂုဏ္ယူတယ္ဗ်ာ.. :)
မွန္လိုက္တဲ့ စကားေလးေတြ
ေဒါင္ကနဲ ေဒါင္ကနဲပဲ ..
ေသတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနာင္တ မရမိေအာင္ လုပ္စရာရွိတာ အကုန္သာ လုပ္သြားတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲေလ ..
သယ္ရင္း ဂလုဂလု .. အိမ္ဘက္ကို မေရာက္တာၾကာျပီေနာ္ အလည္လာခဲ့ဦး
ေသျခင္းတရား
ႀကိဳလည္းမသိ
သိခဲ႔ေသာ္လည္း
ေရွာင္လြဲမရ
ရင္ဆိုင္ရမည္
အေသမဦးခင္
ဥာဏ္ဦးေအာင္
ႀကိဳးစား၍
အားထုတ္ပါေတာ့မည္
မိုးကုတ္ ၀ိပႆနာ
တရားစခန္းရဲ႕
သြန္သင္ဆံုးမစာပါ
ပို႔စ္ေလး ေရးေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ညီမေလး။
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ အဆင္ေျပပါေစ။
ဒီေန႔ သီတင္းကၽြတ္လျပည္႔ေန႔ ေနာ္ ညီမေလး ။
ဘုရားရွစ္ခိုး ၊ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ ဟုတ္လား။
အစစ အရာရာ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ဂုဂု ေရ။
ခင္မင္လ်ွက္
မမ၀ါ
မေသခင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမွု႔ေလးေတြ ရေအာင္ မယ္သီလရွင္၀တ္ပါ႔လား ဂ်ပန္မွာ...ဂြတ္တယ္ေနာ္ ၀တ္ၾကည္႔..:D
ဂူးဂူးေရ..ဂူးဂူးကို ပုိေလးစားသြားၿပီး။ ခံယူခ်က္နဲ႔ပက္သက္လို႔ေပါ့
အခုလိုဆိုေတာ့လည္း ဂ်ပန္မေလးက ဘယ္ဆိုးလို႔တုန္း လုပ္တတ္သားပဲ ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႔ ..
ညီမေလးေျပာတာလည္းဟုတ္တယ္ဗ်
ကိုရွင္ရဲထြတ္ေျပာတာလည္း ဟုတ္တယ္ဗ်
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ
မွတ္သားသြားေၾကာင္းပါ
ညီမေလး..
ေရးထားတာ ေကာင္းပါတယ္။ ေသျခင္းတရားကို သမထ အားေကာင္းလို႔ ၾကိဳသိတာေတြေတာ့ရွိတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ မသိတာကမ်ားပါတယ္။ အဓိက ေန႔စဥ္၊ ေနစဥ္ ေကာင္းမႈေတြလုပ္ေနဖုိ႔ပါဘဲ။ အစြဲကေတာ့ ဘာအစြဲမွ ထားလို႔ မေကာင္းဘူး။ အစြဲႀကီးရင္ေတာ့ သံသရာလြတ္ဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ဒါန၊ သီလ ေကာင္းမႈေတြလုပ္သလိုဘဲ။ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ အလုပ္ေတြ အထိ လုပ္သင့္တယ္ ညီမေလး။ တရားေတြလည္း နာေပါ့။ ေနာင္တ မရလိုက္ၾကရေအာင္ လက္ရွိအခ်ိန္မွာဘဲ လက္ေတြ႕က်င့္ဖုိ႔ အၾကံေပးတယ္။ “သုမဂၤေလာ အယံကာေလာ” (လက္ရွိအခ်ိန္သာ ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ပါပဲ) ။ ေနာင္တမရလိုက္ရေအာင္ ညီမေလး လည္း တရားဘာ၀နာ နဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ႏိုင္ပါေစ။ ေမြ႕ေလ်ာ္ဖြယ္အားလံုးကုိ တရား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းက ေအာင္ႏိုင္၏တဲ့။ “သဗၺရသံ ဓမၼရေသာ ဇိနာတိ”
(အရသာအားလံုးကို ဓမၼအရသာက ေအာင္ႏိုင္ရာ၏။)။
ေပ်ာ္ရႊင္က်န္းမာပါေစ ညီမေလး။
ေနာင္တဆိုတာ ေနာင္မွ ရေလ့ရထရွိသည့္အတိုင္း ေနာင္တမရရေလေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါသည္။ ေသျခင္းတရားအား ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရန္ ေန႕စဥ္ႏွင့္အမွ် အားေမြးကာ ကိုယ္လုပ္သင့္ေသာ ကိစၥမ်ားကို လုပ္ကိုင္ရင္းျဖင့္ ေစာင့္စားေနပါေတာ့သည္။
အဲဒါအရမ္းေကာင္းတယ္..ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္ျပီး ေနာင္တ
မရေအာင္ အခုထဲကျပင္ဆင္ ထားမယ္.... :) :)
မမဂုဂုေရ.. မွန္လုိက္တာ......
ခံယူထားတာေလးေတြလည္းသေဘာက်တယ္.. :P
ပိုစ့္ေလးကေတာ့ အသိတရားေလးေတြကို ပိုရေစတယ္ဗ်ာ။မေသခင္မွာ ဘာလုပ္သင့္ပါသလဲ။ ကိုယ္လုပ္သင့္တဲ့ လုပ္ထိုက္တဲ့ကိစၥကို ေဆာင္ရြက္သြားပါမွ အေသေျဖာင့္ၾကမွာပါ။ ေသခါနီး တစ္ခုခုကို စြဲလမ္းျပီး ေသသြားခဲ့ပါလွ်င္ နတ္ျပည္ေရာက္ဖို႕ထက္ ငရဲျပည္ေရာက္ဖို႕က ပိုမ်ားပါသည္။ မွန္ပါတယ္လို ့ဆိုတာထက္ အဲ့ဒီအယူအဆကို ဗုဒၵဘာသာ၀င္ အေနနဲ ့ျငင္းဖြယ္ရာမရွိဘူးလို ့ထင္ပါတယ္။ဘယ္ေန႕ေသသြားႏိုင္သလဲကို ၾကိဳတင္ခန္႕မွန္းလို႕ မရႏိုင္ပါ။ဆိုတာက ေတာ့မွန္တယ္ဗ်ာ။အရာရာကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခဲ့ႀကရမွာေပါ့ဗ်ာ။
ေကာင္းလုိက္တဲ့ အေတြးအေခၚနဲ႔ အေရးအသားေတြဗ်ာ
ေလးစားေလာက္ပါရဲ့
ဂ်ပန္မေလး
ေသခ်ာေလ့လာသြားပါတယ္၊ မွတ္ခ်က္ျပဳဖုိ႔ မရွိပါဘူး။ စာအေရးအသားညက္ေညာလြန္းလုိ႔ပါ။
ေလးစားလ်က္
ဝင္းေဇာ္
Post a Comment