ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားျခင္း

ဒီေန႕နဲ႕ဆိုရင္ က်မရဲ့ Blogေလး (2)လနဲ႕ (8)ရက္ ရွိသြားပါျပီ။လာေရာက္ အားေပးၾကတဲ့ မိတ္ေဆြ၊ေမာင္ႏွမမ်ား အားလုံးကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့၊က်မက　ဂ်ပန္တကၠသိုလ္တခုမွာ　ပညာသင္ၾကားေနတဲ့　ေကာင္မေလး(1)ေယာက္ပါ။　ေနာက္ဆုံးႏွစ္ (4年生)ေရာက္ခဲ့ပါျပီရွင္။ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဆိုေတာ့ Thesis(卒業論文)မေရးလို႕ မရပါဘူးတဲ့ရွင္။Thesis(卒業論文)မေရးခ်င္လို႕ ေပေပေတေတနဲ႕ ေနလာလိုက္တာ ဟိုတေန႕က ဆရာမဆီက Warning E-mail လာပါေတာ့တယ္။။(9)လပိုင္း လဆန္းကို အၾကမ္းဖ်ဥ္း အကုန္လုံး ေရးျပီး တင္ပါတဲ့။ဘုရား၊ဘုရားဆိုျပီး အခုမွ နည္းနည္း ေၾကာက္လာေတာ့တယ္ရွင့္။စာမ်က္ႏွာ(24)မ်က္ႏွာခန္႕၊ စာလုံးေရ (20000)ကို (1)လနဲ႕ အျပီးေရးရေတာ့မယ္။ေနာက္ျပီး၊အကုန္လုံး ဂ်ပန္လို၊ယူထားတဲ့ ေမဂ်ာကလည္း စီးပြါးေရးနဲ႕ ဆိုင္တာဆိုေတာ့ ကိုယ့္Thesis(卒業論文)နဲ႕ဆိုင္တဲ့ ဇယားေတြကို ကိုယ့္ဘာသာကို ဆြဲရမယ္။ဘာစာအုပ္မွ လည္း အခုခ်ိန္ထိ မဖတ္ရေသး။Internet က အခ်က္အလတ္ေလးေတြေတာ့ ဆရာမက အတင္းရွာခိုင္းထားလို႕ တခ်ိဳ႕တဝက္ရွိေနပါျပီ။　ကိုယ့္Thesis(卒業論文)နဲ႕ဆိုင္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလတ္ေတြအတြက္ သတင္းစာေတြလည္း ဖတ္ရအုန္းမယ္။　အမေလး၊　စဥ္းစားလိုက္တာနဲ႕တင္ ေတာ္ေတာ္ကို ေၾကာက္လာျပီရွင့္။
ကယ္ေတာ္မူၾကပါအုန္း　လို႕ ေအာ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႕ ကိုယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ၊ကိုယ့္ထိုက္နဲ႕ ကိုယ့္ကံပဲ ရွိပါေစေတာ့ရွင္။
ဒီေကာင္မေလး ဘာေတြလာေရးေနပါလိမ့္လို႕ ေတြးေနၾကပါသလား။　ဒီလိုရွင့္၊　အခုခ်ိန္ကေနစျပီး အရင္တုန္းကလို တေန႕(1)ပုဒ္ Postေရးဖို႕ မေျပာနဲ႕၊တပတ္ေတာင္ (1)ပုဒ္ မေရးႏိုင္ေတာ့တဲ့ က်မရဲ့ အေျခအေနေလးေတြကို က်မခ်စ္ေသာ Blogေလာကမွ မိတ္ေဆြ၊ေမာင္ႏွမမ်ားကို စာတတန္၊ေပတတန္ နဲ႕ ရွင္းျပေနတာပါရွင္။အတတ္ႏိုင္ဆုံးေတာ့ Postေရးဖို႕ စဥ္းစားေနေသးေပမယ့္ အခ်ိန္ဆိုတဲ့ လူဆိုးၾကီးက က်မကို သနားငဲ့ညာမယ့္ပုံ မေပၚေလေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းေလးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ Blog ေလာကမွ မိတ္ေဆြ၊ေမာင္ႏွမမ်ားကပဲ အရင္ကလို Postေတြ အမ်ားၾကီး မေရးႏိုင္ေတာ့တဲ့ က်မကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးၾကရန္၊ က်မBlogေလးကိုလည္း မေမ့သြားၾကရန္ ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါတယ္။

ဟင့္ ဟင့္၊ေန႕တိုင္း Blog ေတြသြားလည္္ခ်င္ေပမယ့္ သြားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ :c
Post လည္း မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ဟင့္ ဟင့္။ :c
Blog ေလာကကို သံေယာဇဥ္ ရွိပါတယ္ဆိုမွ ။ဟင့္ ဟင့္။ :c