Sunday, August 31, 2008

ေရးေပးပါဆိုမွေတာ့ ေရးျပီရွင္။

အိပ္ယာက ထထခ်င္း Cboxကို ၾကည့္လိုက္တာ{မမေရ Tag ထားတယ္} တဲ့။ မီးငယ္ေလးက။ :y ဘုရားတရားတျပီး သူမဆီ ျမန္ျမန္ေျပးၾကည့္ရေတာ့တာေပါ့။ ေရာက္လည္းေရာက္ေရာ၊ ေရးေပးပါ။ ေရးေပးပါ တဲ့ မီးငယ္ေလးက ေျပာေနေလရဲ့။ အဲ၊ မေရးေပးရင္ အကူညီလိုတဲ႔အခါ ကူညီမဲ႔သူမရွိပဲျဖစ္မွာပါ... :D လို႕ေတာင္ ျခိမ္းေျခာက္ထားေသးတယ္ေတာ့။ မေရးလို႕ မျဖစ္ေတာ့ ။ျမန္ျမန္ေရးမွ။ ေတာ္ၾကာ အကူညီလိုတဲ႔အခါ ကူညီမဲ႔သူမရွိပ ဲျဖစ္ေနအုန္းမယ္။ ;) အဲ၊ ေရးေပးပါဆိုမွ ဘာေရးရမွန္း စဥ္းစားလို႕မရ။ :cေရးေပးပါကို မေရးရတာ ေတာ္ေတာ္ကိုၾကာလွျပီဆိုေတာ့ အခုေခတ္၊ ဘယ္သူေတြ၊ ဘယ္လိုေတြ ေရးေနၾကတယ္ဆိုတာလည္း မသိ။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့၊ (အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝအထိ)ေရးေပးပါဆို ထြက္ေျပးပါပဲ။ ဘာမွ မေရးတတ္လို႕ေလ။ :p ေရးေပးပါလို႕ ေျပာမယ့္လူေတြ႕ရင္ ထြက္ကိုေျပးတာ။ တကၠသိုလ္တတ္ေတာ့၊ ေရးေပးပါလို႕ ေျပာမယ့္လူ ေတာ္ေတာ္နည္းသြားတယ္။ ဒါေတာင္ တခါတေလ ေပၚေပၚလာလို႕ ထြက္ေျပးရေသးတယ္။ အဲေလာက္ကို ေရးေပးပါကို ေၾကာက္ခဲ့တာ။ ဂ်ပန္ေရာက္ေတာ့ ေရးေပးပါရန္လုံးဝကို မရွိ၊ ေပ်ာ္၏။ :p ေပ်ာ္လို႕မွမဝေသး၊ မီးငယ္ေလးက ေရးေပးပါတဲ့ရွင္။ သူမကလည္း ကိုယ့္မမကို ႏွိပ္စက္ခ်င္လို႕ေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ပါဘူး။ (လို႕မထင္ပါဘူး။) ;) Tag ခ်င္တာပါတဲ့။ Tag ခံရတဲ့ အေဖာ္ေတြလည္း အမ်ားၾကီးဆိုေတာ့ အားေတာ့ရွိသား။ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ ပေစေတာ့။ ေရးေပးပါဆိုမွေတာ့ ေရးျပီရွင္။

ကိုယ္႔ရဲ႕နာမည္….....................................Megumi
ကိုယ္႔ကို သူငယ္ခ်င္းေတြကဒီလိုေခၚတယ္…........................မယ္ဂုမိ၊ မယ္ကုမိ၊ ဂုဂု၊ ဂုဂုေလး၊ဂ်ပန္မေလး၊ တီတီ၊ မမ ၊ညီမေလး၊ ညီမ
ကိုယ္ဒီမွာေနတယ္…............................. အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဂ်ပန္မွာေပါ့။
ကိုယ္႔ဆီဖုန္းဆက္ခ်င္ရင္….......................0081-90-1122-2211(တကယ္မဆက္နဲ႕ေနာ္၊အဲဒီဖုန္းနံပါတ္က နံပါတ္မရွိဘူးသိလား ) :p
ကိုယ္႔ရဲ႕အၾကိဳက္ဆံုးေတြက……..
အေရာင္ဆိုရင္…............................ အသားေရာင္ (ကိုယ့္အသားနဲ႕ တထပ္တည္းလို႕ သူမ်ားေျပာလို႕ :p )
အ၀တ္အစားဆိုရင္…........................... ကေလးမဟုတ္ေပမယ့္ ကေလးေလးေတြ ဝတ္သလိုမ်ိဳးဝတ္ပါတယ္။(ဂ်ပန္မွာေတာ့ ဘာဝတ္ဝတ္၊Ok ေနတုန္းပဲ။) ;)
အစားအစာဆိုရင္…...............................ေၾကးအိုးဆီခ်က္၊ ဒိန္ခ်ဥ္၊ ပဲျမစ္ျပဳတ္၊ ထိုးမုန္႕၊ ေရွာက္သီးသုပ္၊ ပ်ားရည္စိမ္မက္မန္းသီး(ေလာေလာဆယ္၊စားခ်င္တာေတြ)( ေနာက္ထပ္အမ်ားၾကီး က်န္ေသးတယ္သိလား)
ပစၥည္းဆိုရင္…..................................အရုပ္၊ ဖိနပ္၊ နာရီ၊ ဦးထုပ္၊ အိတ္၊ လက္ေကာက္
သီခ်င္းဆိုရင္…...............................နားေထာင္လိုက္လို႕ နားထဲဝင္ႏိုင္တဲ့ သီခ်င္းဆို ဘယ္သူဆိုဆို အားေပးသည္။
စာေရးစာဆရာ…................................. ဂ်ဴး၊ ရွင္မိုး၊ လမင္းမိုမို၊ ခင္ဦးခင္ခင္၊ လြန္းထားထား၊ ပုဏၰမီ၊ နီကိုရဲ၊တာရာမင္းေဝ ၊(အမေလး၊ မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ အမ်ားၾကီးက်န္ေသးတယ္။ စာဆိုရင္ ေၾကျငာဆိုင္းဘုတ္ကစာေတာင္ ဖတ္ေတာ့ စာေရးတဲ့လူမွန္သမွ် အကုန္ဖတ္၊ အကုန္ ၾကိဳက္)
စာအုပ္…......................................ကံႀကမၼာကို မယံုႀကည္သူမ်ား
Life style…................................ ရွိတာနဲ႕ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေန၏။
ကိုယ္႔ရဲ႕၀ါသနာ…................................ထူးထူးဆန္းဆန္း လုပ္ရတာကို အေပ်ာ္ဆုံးပဲ။
အလိုခ်င္ဆံုးလက္ေဆာင္….................................. ေမြးေန႕လက္ေဆာင္
ကိုယ္႔ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူက…..................................... ေဖေဖ
ကိုယ္႔ရဲ႕ အေလးစားဆံုးသူက…................................... ေမေမ
ကိုယ္႔ရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက…........................ (3)ေယာက္ေတာင္ရွိတယ္။ တူတူခင္တယ္။ (လာေအာ္မွာစိုးလို႕)
ကုိယ္႔ကို အမ်ားဆံုးနားလည္မွဳေပးႏိုင္သူက…............................. ;)
ကိုယ္႔ရဲ႕ အမုန္းဆံုးသူက …............................................. စျပီး ရန္ရွာတဲ့လူ၊ ဗေလာင္းဗလဲ ေျပာတတ္ေသာလူ၊ ၾကီးႏိုင္ငယ္ညႇင္းလုပ္ေသာလူ ၊ ကိုယ္ေျပာတဲ့စကား ကိုယ္တာဝန္မယူႏိုင္ေသာလူ။
ရင္အခုန္ဆံုးအခ်ိန္….......................................... အျပင္ထြက္ခါနီးအခ်ိန္ {မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာ(1)ခုကို (1)ေယာက္တည္း သြားရေသာအခ်ိန္ }
အေၾကာက္ဆံုးအခ်ိန္…................................. တေယာက္တည္း ေနရတဲ့အခ်ိန္
အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္…................................... မိဘက ခ်ီးၾကဴးတဲ့အခ်ိန္၊
အမွတ္တယေန႔…......................................... ေန႕တိုင္းကို အမွတ္ရေနပါတယ္။
ဆုေတာင္းတုိင္းသာျပည္႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္းမဲ႔ဆု…....................ကိုယ့္ေလာက္မွ မသိ၊မတတ္တဲ့လူရဲ့ လက္ေအာက္ခံဘဝ မေရာက္ပါရလို၏။ :y
အခ်စ္ဆိုတာ…................................ အခ်စ္ေပါ့ကြယ္
အမုန္းဆိုတာ…..................................... ပူေလာင္တယ္။
အလြမ္းဆိုတာ….................................. မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္း
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ…................................... ရွိသင့္တဲ့အရာ
ဘ၀ဆိုတာ…........................................ျဖစ္ခ်င္တိုင္း မျဖစ္ရတဲ့အရာကို ေခၚ၏။
သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ…...................................... အေရးၾကီးဆုံး
ခ်စ္သူဆိုတာ…..................................ေသခ်ာမသိ(မေျပာျပတတ္လို႕)
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ဒီလိုထင္တယ္….................................အူေၾကာင္ေၾကာင္ ေကာင္မေလး
ကိုယ္႔ရဲ႕လက္ဆြဲေဆာင္ပုဒ္က…................................သက္ေရာက္မႈတိုင္းတြင္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈရွိသည္။
အေျပာခ်င္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း…............................... ဝူး ေမာလိုက္တာ (အမ်ားၾကီးေျပာျပီးသြားလို႕ )
ဪ၊ ေမ့လို႕ ေမ့လို႕။
မီးငယ္ေလးေရ၊
မေမးေပမယ့္ ေျဖခ်င္လို႕ေျဖလိုက္ပါတယ္ေနာ္။
မၾကိဳက္ဆုံးအရာ…............................... ဆန္ျပဳတ္ ေသာက္ျခင္း၊ ႏႈတ္ခမ္းနီ ဆိုးျခင္း ၊ ေျပာခ်င္တာကို ေျပာခြင့္မရျခင္း။

အျပည့္အစုံသို႕....

Saturday, August 30, 2008

To Blogger Wesheme

က်မက Post စေရးတာ ဟုတ္ပါတယ္။ (ရွင္က ေရးေအာင္လုပ္ခဲ့လို႕ေလ။) ရွင္က ျပန္ျပီး ေျဖရွင္းသလိုလိုနဲ႕ လူေတြ အထင္လြဲႏိုင္တဲ့ ရင္မွခံစားမႈမ်ား ဘေလာက္႐ွင္ထံသို႔ တင္ခဲ့တယ္ေနာ္။ အဲဒါနဲ႕ က်မက ေမတၱာရပ္ခံျခင္း ဆိုတဲ့ Postနဲ႕ ထပ္ျပီး ရွင္းျပရျပန္တယ္။ က်မရဲ့ ေမတၱာရပ္ခံျခင္း ဆိုတဲ့ Postက ေမးခြန္းေတြကို ရွင္ က Blogger Andy Myint said...

I hav said enough. Be cool. Cheers!
Sun Aug 03, 09:50:00 AM 2008

ဆိုတဲ့ Commentေလးနဲ႕ ဘာမွန္းေသေသခ်ာခ်ာမသိေပမယ့္ ေျဖရွင္းလိုက္ေတာ့ ျပႆနာေတြ ျပီးသြားျပီလို႕ က်မက ထင္ခဲ့မိတယ္။ ဒါကို ရွင္ က ျပႆနာ ျဖစ္ျပီး (16)ရက္အၾကာ၊
Tuesday, August 19, 2008 က်မွ မ႑ပ္တိုင္ တက္ျခင္း ဆိုျပီး တင္ျပန္ပါေလေရာ။ ရွင္Blogမွာ ရွင္ ၾကိဳက္တာ ေရးလို႕ရတာ က်မ မေျပာနဲ႕ ကေလးေတာင္ သိတယ္။ ၾကိဳက္တဲ့link ကိုလည္း တပ္လို႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္၊ ျပႆနာရဲ့ အရင္းအျမစ္ကို မသိခဲ့တဲ့လူေတြ အထင္လြဲေစႏိုင္တဲ့ [တျခားဖတ္ရန္ - ရင္မွခံစားမႈမ်ား ဘေလာက္႐ွင္ ထံသို႔ ]
ကို ဘာလို႕ ထည့္ေရးခ်င္ရတာလဲ။ က်မရဲ့ Post link ကို ဘာေၾကာင့္ မထည့္ေစခ်င္တာကို ရွင္ကို Post ႏွစ္ခုနဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွင္းျပခဲ့ျပီးျပီ ။ ရွင္၊ ျမန္မာ စကားေတာ့ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ပါတယ္ေနာ္။ က်မက ေနာက္ထပ္ အျငင္းမပြါးခ်င္ေတာ့လို႕ ၊ရွင္ကလည္း I hav said enough. Be cool. Cheers!
ဆိုတဲ့ Comment ေရးခဲ့လို႕ ျပီးဆုံးျပီလို႕ ထင္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာကို ဘာလို႕ ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ျဖစ္ေအာင္ ထပ္ထည့္ခ်င္ရတာလဲ။ ဘယ္သူက ျပီးသြားတဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို ဆက္လက္ ျပႆနာရွာေနတာလဲ။ ဒီေန႕(Aug 30 , 1 Am ) မွ အဲ့ဒီ မ႑ပ္တိုင္ တက္ျခင္း ဆိုတဲ့ Post ရဲ ့ ေအာက္ဆုံးစာေၾကာင္းမွာ[တျခားဖတ္ရန္ - ရင္မွခံစားမႈမ်ား ဘေလာက္႐ွင္ထံသို႔ ]ဆိုတာ ပါေနတာ
ကို သိရေလာက္ေအာင္ကို က်မက ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာ(ျပႆနာရဲ့ အရင္းအျမစ္ကို သိခဲ့တဲ့လူေတြ လည္း ေမ့ေလာက္ျပီလို႕ ထင္ပါတယ္။ ;) )ကို မေမ့မေလ်ာ့ ျဖစ္ေနတာ ဘယ္သူလဲ ။ ဒီေလာက္ေတာင္ အခဲမေၾကျဖစ္ေနေသးရင္ ေျဖရွင္းၾကရေအာင္ ဆိုေတာ့လည္း ျပႆနာ မ်ားတယ္ ျဖစ္ရျပန္တယ္။ (ရွင့္စကားအတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ေသာက္ျပႆနာ မ်ားတယ္ေပါ့။)ဘာမွက် မေျဖရွင္းရဲပဲနဲ႕။
ရွင္က စကားေျပာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မိုက္႐ိုင္းတယ္ေနာ္။ စကားဆိုတာ လူ႕အဆင့္အတန္းကို ေဖာ္ျပတယ္တဲ့။ {ေသာက္ျပႆနာ မ်ားမယ္ ဆိုရင္၊}
{မင္း ကိုယ့္ကို ဒီလို လာၿပီး ရန္ေတြ႕တာ ကိုယ့္တို႔ မိသားစု အတြက္ေတာ့ အမဂၤလာပါပဲ။ }
{စာဖတ္သူေတြလည္း ပဲႀကီးေလွာ္ၾကား ဆားညပ္မွာ စိုးလို႔ ဒီ ပို႔စ္မွာ ေကာ့မန္႔ ပိတ္ထားပါတယ္။}
ဒီလိုမ်ိဳး စကားေတြက ရွင္ တေယာက္တည္း ေျပာတတ္တယ္လို႕ မထင္ပါနဲ႕။
က်မနဲ႕ ရွင္နဲ႕ဆိုရင္ ရွင္က အၾကီးျဖစ္ေနေတာ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအရ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာေနတာကို သိပ္ျပီး အခြင့္ေကာင္းမယူပါနဲ႕။
ဘာနဲ႔ တူလည္းဆိုေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနေနတာ အိမ္ေ႐ွ႕မွာ လာေအာ္ၿပီး ရန္ျဖစ္သလိုပါပဲ။
လို႕ ရွင္ေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။
က်မက ပိုျပီးေတာ့ေတာင္ ေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္ေသးတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ မိန္းကေလးနဲ႕ ေယာကၤ်ားေလး ရန္ျဖစ္ရင္ မိန္းကေလးပဲ နစ္နာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၊ ျပႆနာကို မေျဖရွင္းပဲနဲ႕ ဒီတိုင္းဆက္သြားရင္ က်န္တဲ့လူေတြ အထင္လြဲကုန္ႏိုင္ေလာက္တယ္လို႕ ထင္လို႕ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အေလးထားတဲ့ အေနနဲ႕ ျပန္လည္ Post တင္လိုက္ရပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီျပႆနာကို (မဆိုင္တဲ့လူေတြ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႕ မိန္းကေလးတန္မဲ့ ) ရွင္နဲ႕ တိုက္႐ိုက္ ေျဖရွင္းခ်င္ေပမယ့္ ရွင္က လက္ခံ မေျဖရွင္းႏိုင္ဘူးဆိုေတာ့ ၊ Comment လာေရးေတာ့လည္း ေနာက္တစ္ခါ ဒီလို လာေျပာရင္ ဘာမွ မေျဖ႐ွင္းဘဲ ျဖတ္ပစ္လိုက္မွာပါ။ ဆိုေတာ့ က်မမွာ လူသိရွင္ၾကား Post တင္ရေတာ့တာေပါ့။
က်မက ရွင္ေလာက္ေတာ့ စာေရးမေကာင္းတာ အမွန္ပဲ။ ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ျဖစ္ေအာင္လည္း မေရးတတ္ေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပဲ ေရးလိုက္ပါတယ္။

အျပည့္အစုံသို႕....

Friday, August 29, 2008

Blog ေလးရဲ့(3)လျပည့္ေမြးေန႕

ဘာလိုလိုနဲ႕ Blogေလးေတာင္ (3)လျပည့္လာခဲ့ပါျပီ။ ဒီကာလေလးအတြင္းမွာ စိတ္ညစ္စရာေတြ ၊ စိတ္႐ႈပ္စရာေတြ ၊ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရေပမယ့္ ေမာင္ႏွမမ်ားရဲ့ အားေပးကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈေၾကာင့္ ျပႆနာေတြကို အခက္အခဲမရွိ ေက်ာ္လႊားလာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။ Blog ေလး (3)လျပည့္လာတာနဲ႕ အမွ် က်မရဲ့ Blog အေပၚထားတဲ့ သံေယာဇဥ္၊ Bloggerေမာင္ႏွမမ်ားအေပၚထားတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကလည္း တေန႕တျခား တိုးပြားလာပါေတာ့တယ္။ သူတပါးတိုင္းျပည္မွာ တေယာက္တည္း အထီးက်န္ဆန္တဲ့ေန႕ရက္ေတြကို ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့က်မဟာ Blog ေလးတခုလုပ္မိရာကတဆင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၊ (ေမာင္ႏွမမ်ား) အမ်ားၾကီး ရရွိခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ (ေမာင္ႏွမေတြ) ရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အထီးက်န္မဆန္ေတာ့ပါ။ က်မမွာ အေဖာ္ေတြအမ်ားၾကီးရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိေလး နဲ႕ ဘဝဟာ ပိုျပီး ျပည့္စုံလာသလိုပဲ ခံစားရပါတယ္။ မျမင္ဘူး ၊ မေတြ႕ဘူးေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၊ (ေမာင္ႏွမမ်ား) ရဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ေမတၱာေၾကာင့္ ေအးခ်မ္းခဲ့ရပါတယ္။ က်မရဲ့ အခက္အခဲေတြကို ကူညီေျဖရွင္းေပးခဲ့တဲ့ ေစတနာေတြေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရပါတယ္။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။ ထပ္ေျပာပါရေစ။ အစစ အရာရာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၊ (ေမာင္ႏွမမ်ား)ရွင္။

ႂကြေရာက္လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားကို ဒါေလးေတြနဲ႕ ဧည့္ခံလိုက္ပါတယ္။
ဆာေကးမ်ိဳးစုံ
ဂ်ဳံအရက္ ၊ ဆန္အရက္ အစုံပါပဲ။ Cocktail မ်ိဳးစုံ
Cheese မ်ိဳးစုံJuice မ်ိဳးစုံJelly မ်ိဳးစုံ
သစ္သီးမ်ိဳးစုံၾကိဳက္သေလာက္ အားမနာတမ္း သုံးေဆာင္ၾကပါရွင္။ :p ;)


စိုင္းစိုင္းရဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ သီခ်င္းေလးလည္း (3)လျပည့္ဧည့္ခံပြဲမွာ ျမိဳင္ဆိုင္သြားေအာင္ ဖြင့္ထားတယ္ေနာ္။

မေခၚခ်င္လို႕သာ ေနလို႕ရမည္၊ မေတာ္ခ်င္လို႕မရေသာ မ်ိဳးႏြယ္တူ အစုတ္ပလုပ္အေကာင္းစားေလး ေမာင္ေလးကိုေဝကလည္း (3)လျပည့္အတြက္ ကဗ်ာကို (2)လျပည့္တဲ့ေန႕တုန္းက စပ္ေပးခဲ့ပါသျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။ :p
ရက္ေပါင္း ၉၀ ျဖတ္သန္းျပီးတဲ့အခါမွာ
ခရီး အေတာ္ေပါက္ခဲ့ေပါ့
အေတာင္အလက္မစံုေသးတဲ့ငါ့မွာ
အသိအကၽြမ္းေတြလဲ မ်ားလာခဲ့
မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းမဟုတ္ေပမယ့္
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြနဲ႔လဲေတြခဲ့ေပါ့
ခံစားမႈတစ္ခုနဲ႔ အတူ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့
ငါ့ဘေလာက္ကေလးမွာ
ခံစားခ်က္ေတြစုေ၀းလာတဲ့အခါ
ဒါဟာ ဒါဟာ ငါ့ကမာၻငယ္ေလးျဖစ္လာခဲ့ေပါ့
အဲဒီကမာၻငယ္ေလးလွပေအာင္
ငါ့ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ထာ၀ရ ေဆးေရာင္ခ်ယ္သြားမယ္

သူငယ္ခ်င္း
ခံစားမႈ စုတ္ခ်က္ေတြကို ငါတို႔ႏွလံုးသားေတြနဲ႔
ခံစားေနရင္ သူမကိုယ္စား ဒီကဗ်ာေလးကို ဘေလာ့ေလး ၃ လျပည့္အတြက္
လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါသည္။

ကိုရွင္ရဲထြတ္ၾကီးကေတာ့ (3)လျပည့္မွာ ရက္(100)ျပည့္ကဗ်ာစပ္ေပးျပီးျပီတဲ့ရွင့္။ ;)
29 ရက္ေန႔
ခိုေသြးေရာင္
ေတာက္ေတာ႔မယ္
သိပ္မလို
၀န္းက်င္မွာ
ရဲရဲေစြး
အားလံုးတြက္
ေနာက္ထပ္လို႔
ဆယ္ရက္မ်ား
ေက်ာ္ခဲ႔ရင္
တန္ဖိုးရွိ
ညီမေလး
ပတၱျမား
ဆိုၾကတဲ႔
ရတုကို
မယ္ကုမိ
ေရာက္ေတာ႔မယ္..............

အျပည့္အစုံသို႕....

Wednesday, August 27, 2008

自由を 大切に (လြတ္လပ္ျခင္းကို တန္ဖိုးရွိစြာ)

 自由は人間が望んでいるものではないだろうか。「自由が欲しい。」「自由になりたい。」「自由にしてください」など、自由についての 言葉を 日常会話の中にも、人間関係の中にも 聞いたことがあった。自由になるのがいいことだと思うが、余りにも 自由すぎてしまうと、 換えて 怖いものにならないだろうかと 私は思う。
 習慣と 伝統的によって 生まれた時から今まで 自由にならなかった人間は 違い世界(例えば、海外)に行って 急に自由になってきたらどうなるかと 思いますか。今まで、貰わなかった 自由というものを どうやって使えばいいか わかるかなあ。うまく使えるのかどうかは 問題である。とても厳しい世界で 育てられた人間は 生まれ変わるように 別の自由世界に 行っても 簡単には 慣れない。徐々に 自分の人生を 変わるのがいい方法だと 思う。そうしないで すぐに 自由世界に 入ようと したら 損になる可能性が 多い。
 最近、自由のせいで いろいろな問題が 起こっているようだ。ミャンマーの女性の子は 外国で 行かれたら こうなっているよう と言う 噂も 多いようだ。なぜこのような噂が出てきたのだろうか。やらないと 噂も出ない。やっているからこそ 噂も出てきたそうだ。なぜ こんなに ミャンマーの女性たちは 言われているのだろうか。この問題のきっかけは 自由だと 私は思う。ミャンマーは 習慣と伝統的で 女性にとっては あまりにも 厳しい国である。この厳しい国で 育てられた 女性たちは 色々な理由で海外とか 行くことになっている。海外という国々は どこの国でも ミャンマーより 厳しいくない。ミャンマーより 厳しい国もあるかもしれないが、最近、ミャンマーの女性たちが 行っている 海外は どこの国も ミャンマーよりは 自由だ。そうすると、ミャンマーと女性たちは 自由世界に 入ってしまう。厳しい世界から 急に自由世界に 変わってくるのを 大勢の ミャンマー女性たちは 慣れない。自分がすぐ 慣れると 信じて、伝統的も 習慣的も 忘れちゃってしまう。自由で 他国の 人々のように 生活してしまう。それで、悪い 噂が 出てくるそうだ。
 ミャンマー人は どこの国に行っても ミャンマー人である。幸いに、 あの国の 永住ビザを もらって 外国人になったと言っても 自分が ミャンマー人であったと言うことが 一切 変えられない。自分一人のせいで 他の人たちも 犯を受けさせるのが いいこととは 思わない。できるだけ、自分のことも 考えながら 国のことも考えてくれれば そんな 悪い噂、怖い噂なんか 出るはずがない。適当にやっていた人々のせいで ミャンマーの女性たちは 噂の影響を受けている。娘さんがいる親たちも 心配している。海外に行きたい 後輩の女性たちも なかなか 行かせないので 困っている。
 自由になって 自由に生きられるのがいいことだけど、大切に使わないと。。。。。。。。。。。。。。。。

အခ်ိန္ မရွိလို႕ ဂ်ပန္လို ေရးလိုက္ပါသည္။
အေထြအထူးအေၾကာင္းအရာ မဟုတ္ပါသျဖင့္ ျမန္မာလို မေရးျခင္းကို နားလည္ေပးေစခ်င္ပါသည္။ :p ;)

အျပည့္အစုံသို႕....

Sunday, August 24, 2008

အထီးက်န္ဆန္ျခင္း

အခုတေလာ မိုးအံု႕လိုက္၊မိုးရြာလိုက္နဲ႕ စိတ္ညစ္စရာ ေကာင္းလိုက္တာမ်ား။ က်မက မိုးအံု႕တာၾကီးကို အရမ္းမုန္းတယ္သိလား။ မိုးအံု႕ရင္ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးၾကီးနဲ႕ ဘယ္သူ႕ကို ပဲ လြမ္းသလိုလို၊ ဘယ္အရာကိုပဲ လြမ္းသလိုလို နဲ႕ တမ်ိဳးၾကီး ခံစားရလြန္းလို႕။ :c အခုလို တေယာက္တည္းရွိေနခ်ိန္ဆို ပိုဆိုးေသး။ ပိုျပီးေတာ့ေတာင္ လြမ္းေနမိတယ္(ဘာကိုမွန္းမသိပဲနဲ႕ကို)။ အိမ္မွာေနတုန္းကေတာ့ မိသားစုနဲ႕ ဆိုေတာ့ အဲဒီေလာက္ၾကီး လြမ္းသလိုလိုဒဏ္ကို မခံစားရခဲ့ရ။ ေက်ာင္းတက္လို႕ အေဆာင္မွာေနေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ဆိုေတာ့ လြမ္းသလိုလိုရွိေပမယ့္ လြမ္းတာေလးကို ၾကာရွည္မခံစားခဲ့ရ။
ဂ်ပန္ေရာက္ေတာ့မွာပဲ အလြမ္းေတြကို ပီပီျပင္ျပင္ ခံစားရေတာ့တယ္။(သူကလည္း အေဝးၾကီးမွာ) ဂ်ပန္မွာ ေနရတာ က်မေတာ့ အရမ္းအထီးက်န္တာပဲ။သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိေပမယ့္ သူတို႕ကလည္း သူတို႕ အလုပ္နဲ႕ သူတို႕ ႐ႈပ္ေနၾကေတာ့ က်မအတြက္ရယ္ဆိုျပီး သီးသန္႕အခ်ိန္မေပးႏိုင္ၾက။ ဖုန္းေတာင္ ဆက္ခ်င္မွ ဆက္လာၾကတာ။ ကိုယ္ကဆက္ေတာ့လည္း သူတို႕က အလုပ္ထဲေရာက္ေနတာနဲ႕၊ စာသင္ခန္းထဲ ေရာက္ေနတာနဲ႕၊
ရထားထဲ ေရာက္ေနတာနဲ႕ ကိုင္ခ်င္မွ ကိုင္ၾကတာ။ ၾကာလာေတာ့၊သူတို႕ကလည္း မဆက္၊ကိုယ္ကလည္း မဆက္နဲ႕ဖုန္းေလးေတာင္အားနာပ။ လူခ်င္းေတြ႕ဖို႕ဆိုေဝလာေဝးပဲ။ သူအားတဲ့ေန႕ကိုယ္မအား၊ ကိုယ္အားတဲ့ေန႕သူမအားနဲ႕တခါေတြ႕ဖို႕ကို တလေလာက္ ၾကိဳတင္ခ်ိန္းရေလာက္ေအာင္ အလုပ္ေတြ ႐ႈပ္ေနၾကတာမ်ား။ ပိုက္ဆံ ရွာႏိုင္ရင္ရွာႏိုင္သေလာက္ ရတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ေနတာေၾကာင့္လား မသိ၊ ဂ်ပန္မွာ အခ်ိန္ေတြက အရမ္းရွားပါးတယ္။လူအမ်ားစုက ပိုက္ဆံ ရမယ့္အလုပ္ကို ဦးစားေပးလုပ္ၾကတာမ်ားေတာ့ လူမႈေရးေတြ သိပ္မလုပ္ႏိုင္ၾကေတာ့။ အလုပ္၊ ေက်ာင္း၊ ေက်ာင္း၊အလုပ္နဲ႕ပဲ အခ်ိန္ေပးျပီး အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကေတာ့ (24)နာရီမွာ ေအးေအးေဆးေဆးအနားယူလို႕ရတဲ့ နာရီ ဆိုလို႕ (8)နာရီ ေတာင္ တခါတေလ မျပည့္ခ်င္ၾကေတာ့။(ဂ်ပန္ေရာက္ခါစကေတာ့ က်မလည္း သူတို႕လိုပါပဲ၊ တေန႕တေန႕ ေအးေအးေဆးေဆးအနားယူခ်ိန္ (7)နာရီေတာင္ မရွိ။ စာေမးပြဲရွိတဲ့ လဆိုရင္ စာေမးပြဲကလည္း ေျဖရေသး၊အလုပ္ကလည္း နားလို႕ မရနဲ႕ တေန႕ကို(3)နာရီေလာက္ပဲ အိပ္ခဲ့ရတဲ့ ေန႕ေတြလည္း မနည္းပါဘူး။)ဒီေတာ့၊ ကိုယ့္ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေလးကို သူမ်ားကို မေပးခ်င္ေတာ့ဘဲ ျဖစ္လာပါေလေရာ။ ကိုယ္ဟာကိုယ္ သီးသန္႕ေလး ေနခ်င္လာပါေရာ။ လူမႈေရးေတြလည္း လစ္ဟင္းလာပါေလေရာ။ ဒါ့အျပင္၊ ဂ်ပန္က Privacyတို႕၊ Personalတို႕ကို အရမ္းဦးစားေပးတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ေလေတာ့ ပိုဆိုးေပါ့။ကိုယ္ကိုကိုယ္ သီးသန္႕ေနၾကတာမ်ားေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလို [သူငယ္ခ်င္းပဲဟာ ]ဆိုျပီးရင္းရင္းႏွီးႏွီးေျပာခ်င္တိုင္းေျပာလို႕မရ၊
ဆိုခ်င္တာဆိုလို႕မရ၊ သူ႕Privacy,Personal ကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္လို႕လည္း မရ။ ေရာမေရာက္ရင္ ေရာမလိုက်င့္ ဆိုသလို ဂ်ပန္မွာ ေနေနေတာ့လည္း ျမန္မာျဖစ္ေပမယ့္ ဂ်ပန္အေတြးအေခၚေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္ထင္ပါရဲ့။ က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြ က အဲဒီလို လူေတြမ်ားတယ္။ ျမန္မာေတာထဲမွာ မေနေတာ့ ျမန္မာေတြနဲ႕ သိပ္မေတြ႕ျဖစ္ဘူးေလ၊ ေတြ႕လိုက္တိုင္း ဂ်ပန္၊ေျပာတာက ဂ်ပန္စကားဆိုေတာ့ ဂ်ပန္အေတြးအေခၚေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့တယ္လို႕ ထင္တာပဲ။
က်မေနတဲ့ တိုက္ခန္းဆိုရင္ က်မတေယာက္တည္း ျမန္မာရွိတယ္။ ေက်ာင္းရွိလို႕သာ ေနရတာ၊ ျမန္မာေတြနဲ႕ ေတြ႕ကိုမေတြ႕သေလာက္ကိုနည္းပါးတာ။ Onlineျမန္မာသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕မွ ပိုေတြ႕ျဖစ္ေသးတယ္။ အလုပ္လုပ္ေတာ့လည္း အလုပ္ထဲမွာ က်မတေယာက္တည္း ျမန္မာရွိတယ္။ေက်ာင္းသြားေတာ့လည္း ျမန္မာ့သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ အတန္းမတူ၊ ေမဂ်ာမတူနဲ႕ ေနာက္ဆုံးေတာ့ က်မ တေယာက္တည္း။ ေရးရင္းေရးရင္းနဲ႕ ကိုယ္ကိုကိုယ္ေတာင္ သနားလာျပီ။
ဂ်ပန္မွာ ျမန္မာေတြအမ်ားၾကီးရွိေပမယ့္ ျမန္မာေတြေနတဲ့ ေနရာ(Eg: Takadanobaba(高田馬場))မွာ မေနလိုက ေတာ့ ျမန္မာဆိုတာ မျမင္သေလာက္ကို ရွားပါးတာ။ အရင္တုန္းကေတာ့ ျမန္မာအမၾကီးေတြနဲ႕ အတူတူေနဖူးပါတယ္။ သူတို႕က အလုပ္အဓိက လာလုပ္တာ၊ ကိုယ္က ေက်ာင္းအဓိက လာတက္တာဆိုေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပ။ ဒါနဲ႕ပဲ၊ ေက်ာင္းနားကို အိမ္ေျပာင္းလာျဖစ္ေတာ့လည္း တေယာက္တည္းေနရ။
  ဂ်ပန္၊ဂ်ပန္ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ပ်က္လာျပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျမန္ျမန္ျပန္မွပဲ။ ဒါမွမဟုတ္၊ မမတေယာက္ကို ေျပာထားတဲ့ အၾကံအစည္ကို ျမန္ျမန္အေကာင္အထည္ေဖာ္မွ။ ;)
တခုခုေတာ့လုပ္မွ၊ မဟုတ္ရင္ အထီးက်န္လြန္းလို႕ ႐ူးသြားမွလားမသိ။

အျပည့္အစုံသို႕....

Saturday, August 23, 2008

ၾကဳံလာတဲ့ေဘး ေျပးေတြ႕႐ုံသာရွိေတာ့သည္။

မမဝါဆီက Believe it or not ဖတ္ျပီးကတည္း က လူက ေနလို႕မရေတာ့ပါ။ ဟိုတေန႕က ဂ်ပန္မသူငယ္ခ်င္းနဲ႕ေတာင္ ငလ်င္အေၾကာင္းေျပာေနမိေသးတယ္။ ေျပာလို႕မွ (2)ရက္မၾကာ ေသးဘူး။ မမဝါက (လာမယ္႔ စက္တင္ဘာ၂ ရက္ေန႔မွာ ဂ်ပန္မွာ ျပင္း
အားအလြန္ၾကီးတဲ႔ငလ်င္ၾကီး လွဳပ္မွာတဲ႔.,ငလ်င္ ကျပင္းအား ၈.၆ ေတာင္ရိွမွာတဲ႔ )ဒီလိုဒီလိုပဲ ၾကားတယ္ေနာ္ဆိုျပီး သတင္းလာေပးေတာ့ ပိုျပီး ေၾကာက္သြားေတာ့တာေပါ့။ ေကာလဟာသ ဆိုေပမယ့္လည္း ျဖစ္ခဲ့သည္ ရွိေသာ္၊ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့။ ဂ်ပန္မလာခင္ကတည္းက ဂ်ပန္က ေတာ္ေတာ့ကို ငလ်င္လႈပ္တဲ့ ႏိုင္ငံဆိုတာကို သိေတာ့သိပါရဲ့။ ဂ်ပန္ ေရာက္ေတာ့လည္း ေသးေသးၾကီးၾကီး ငလ်င္မ်ိဳးစုံကို ခဏခဏၾကဳံေနရေတာ့ ေတာ္႐ံုတန္႐ုံ ျပင္းအားေလာက္နဲ႕ ငလ်င္ဆို သိပ္ျပီးေတာ့ကို မေၾကာက္ေတာ့။ ပုခပ္လြဲသိပ္ေနသလားလို႕ေတာင္ ထင္မိေသး။ :p ဒါေပမယ့္၊ အခုလာႏိုင္တယ္လို႕ ေကာလဟာသသတင္း ထြက္ေနတဲ့ ျပင္းအား ၈.၆ ေတာင္ရိွတဲ႔ ငလ်င္ၾကီးေတာ့ ေၾကာက္တယ္။ ဒါနဲ႕၊ ငလ်င္ လႈပ္ခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ လို႕ စဥ္းစားေနတုန္း၊ မမျမရြက္က ငလ်င္ေဘးအတြက္ လိုအပ္ေသာ ၾကိဳတင္စီမံစရာမ်ား ကို ေရးေပးလာေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ေအးလာပါတယ္။ ေၾကာက္တာကေတာ့ ေၾကာက္တုန္းပဲ။ ေသခ်ိန္တန္လို႕ ေသရတယ္ပဲ ထားအုန္းေတာ့၊ မိေဝးဘေဝး ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မွာ တေယာက္တည္း လူမသိ သူမသိ မေသခ်င္ပါ။ :c ဒီလိုအေျခအေနၾကေတာ့လည္း မမဝါတို႕ ၊ မမျမရြက္တို႕ ကို အားက်တယ္အဟုတ္။ အားကိုးရွိလို႕ေလ။ က်မမွာေတာ့................. ။ :c အေဖက အတန္တန္တားရဲ့သားနဲ႕ လာခ်င္အုန္းေလ တေယာက္တည္း။ အခုမွ ေနာင္တရေနလည္း မထူးေတာ့။ ျဖစ္သမွ် အေၾကာင္း အေကာင္းလို႕ပဲ ေအာက္ေမ့ျပီး ေနရေတာ့မွာပဲ။ ေရးရင္းေရးရင္းနဲ႕ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ပါလိမ့္?????? :d ဪ၊ သိျပီ သိျပီ ွ။ ျပင္းအား ၈.၆ ေတာင္ရိွတဲ႔ ငလ်င္ၾကီးနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး ေရးေနတာကိုး။ ဆက္ေရးအုန္းမွ။

ငလ်င္လႈပ္လာတုန္း

အိမ္ထဲမွာရွိခဲ့လွ်င္
ျပဳတ္က်လာႏိုင္တဲ့ ပစၥည္း(အဝတ္စင္၊TV စင္၊)ေတြရွိတဲ့ ေနရာကေန ေဝးရာကို ထြက္ေျပးပါ။
စားပြဲ၊ကုလားထိုင္ေအာက္ကို ဝင္ေနပါ။
စားပြဲ၊ကုလားထိုင္မရွိခဲ့ပါလွ်င္ ဦးေခါင္းေပၚ ပစၥည္းမျပဳတ္က်လာေအာင္ တခုခု(ေခါင္းအံုးျဖစ္ျဖစ္ ၊ စာအုပ္ျဖစ္ျဖစ္)နဲ႕ ဦးေခါင္းကို ကာကြယ္ပါ။
စိတ္ေအးေအးထားျပီး ထြက္ေပါက္ကို ရွာေဖြပါ။
အၾကီးအက်ယ္ ငလ်င္လႈပ္ရင္ တံခါးေတြက က်ပ္ျပီး ဖြင့္လို႕မရျဖစ္တတ္လို႕ ေျပးလို႕လြယ္ေအာင္ ထြက္ေပါက္(အိမ္တံခါး၊ျပတင္းေပါက္၊ အေရးေပၚထြက္ေပါက္)ကို နည္းနည္း ဟထားေပးပါ။
မီးဖိုခန္းထဲက မီးေတြ အကုန္ပိတ္ပါ။
ဂစ္အိုးလည္း ပိတ္ဖို႕ မေမ့ပါႏွင့္။
လ်ပ္စစ္နဲ႕ ဆိုင္တဲ့ၾကိဳးေတြ ပလပ္ေပါက္ေတြ ရွိလွ်င္ အကုန္လုံး ပိတ္ထားပါ။
ငလ်င္ အၾကီးၾကီး လႈပ္ျပီးရင္ ေနာက္ထပ္ငလ်င္ေသးေသးေလး လာတတ္လို႕ လဲက်ေနတဲ့ စာအုပ္စင္၊စင္၊အ႐ုပ္စင္၊ ေရခဲေသတၲာ အနားကို မသြားရပါ။TV ၊Radio ကေန သတင္းကို ရယူပါ။

အိမ္ျပင္မွာ ေရာက္ေနခဲ့ပါလွ်င္
အိတ္နဲ႕ ဦးေခါင္းကို ကာကြယ္ပါ။
ကြန္ကရစ္အေဆာက္အအံု၊ အလိုအေလ်ာက္ ေရာင္းသူမဲ့စက္၊ ေဆာက္လုပ္ဆဲ အေဆာက္အအံုေတြနဲ႕ ေဝးရာကို ထြက္ေျပးပါ။

ေျမေအာက္ဘူတာထဲမွာရွိေနခဲ့ပါလွ်င္
ေျမေအာက္က ေျမေပၚထက္ ပိုျပီး စိတ္ခ်ရပါတယ္။
မီးပ်က္သြားခဲ့ရင္ေတာင္ အေရးေပၚ မီးလုံးေလးေတြရွိလို႕ ေမွာင္ေပမယ့္ နံရံ ဘက္ကိုကပ္ျပီး ဦးေခါင္းကို ကာကြယ္ျပီး စိတ္ေအးေအးနဲ႕ ထြက္ေပါက္ကို ရွာပါ။
ဘူတာ႐ုံဝန္ထမ္းေတြ ရဲ့ လမ္းးညႊန္မႈကို လိုက္နာပါ။

ေစ်းဝယ္ရင္း ကုန္တိုက္ထဲမွာေရာက္ေနခဲ့ပါလွ်င္
ဓာတ္ေလွခါးမသုံးပါႏွင့္။ပိတ္မိတတ္လို႕ပါ။တာဝန္ရွိ ဝန္ထမ္းရဲ့ လမ္းညႊန္မႈကို လိုက္နာပါ။

ရထားစီးေနတုန္းဆိုလွ်င္
ရထားကို ရထားေမာင္းက ရပ္ျဖစ္လိုက္လို႕ ရထားေပၚကေန အျပင္ကို ထြက္လို႕ ရေပမယ့္ ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ ကိုယ္ မသြားရပါ။ရထားဝန္ထမ္းရဲ့ လမ္းးညႊန္မႈကို လိုက္နာပါ။

ပင္လယ္နားမွာ ေရာက္ေနခဲ့ပါလွ်င္
ဆူနာမီ ရန္ရွိလို႕ ေတာင္ကုန္းျမင့္ေတြဘက္ကို ထြက္ေျပးပါ။
ေဝးတဲ့ေနရာထက္ ျမင့္တဲ့ေနရာကို ဦးစားေပးျပီး ေျပးပါ။
ဆူနာမီ က အရမ္းျမန္လို႕ ေဝးလည္း မီႏိုင္လို႕ပါ။
ျမင့္ႏိုင္ သေလာက္ ျမင့္တဲ့ ေတာင္ကုန္းေပၚကို ေျပးပါ။

ငလ်င္ေၾကာင့္ အိမ္ကေန မျဖစ္မေန ေရွာင္ေနရေတာ့မယ္ဆိုလွ်င္
ရွိသမွ် လ်ပ္စစ္နဲ႕ဆိုင္တာေတြကို ပိတ္ခဲ့ပါ။Gas ကိုလည္း စစ္ပါ။
သြားေရာက္ခိုလႈံမယ့္ေနရာ၊ လက္ရွိအေျခအေနကို Memo ထားခဲ့ပါ။
လႈပ္ရွားလို႕ လြယ္ကူမယ့္ အဝတ္အစားကိုဝတ္၊ ဖိနပ္ကိုစီးပါ။
ဦးေခါင္းကို ဟဲလ္မက္ေဆာင္းပါ။
အစားအစာနဲ႕ ေရကို (3)ရက္စာ ထည့္ပါ။
အလိုအပ္ဆုံးပစၥည္း ကလြဲလို႕ အပိုမယူပါနဲ႕။
လက္ႏွစ္ဖက္လုံး အသုံးျပဳလို႕ ရေအာင္ ေက်ာပိုးအိပ္နဲ႕ ပစၥည္းေတြကို ထည့္ပါ။
လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ထြက္ေျပးပါ။
လမ္းက်ဥ္းေလးေတြ၊ ျမစ္ေဘး၊ေခ်ာင္းေဘး၊တံတားေလးေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေရွာင္ျပီး သြားပါ။
လမ္းမွာေတြ႕တဲ့ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့လူေတြကို ကူညီပါ။
ထြက္ေျပးတဲ့အခါမွာ တာဝန္ရွိတဲ့လူေတြရဲ့ လမ္းညႊန္မႈနဲ႕ သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ေနရာခ်ထားေရး အေဆာက္အအံု ေတြကို သြားပါ။

「災害用伝言ダイヤル171」「Disaster Message 171)
ငလ်င္လႈပ္ျပီးသြားရင္ ေတာ္႐ုံနဲ႕ အဆက္အသြယ္လုပ္လို႕ မရေတာ့မွာျဖစ္လို႕ 「災害用伝言ダイヤル171」အေရးေပၚအေျခအေနသုံး တယ္လီဖုန္းနံပါတ္ ဆိုတာနဲ႕ ဆက္သြယ္ရပါမယ္။လမ္းေဘးဖုန္း၊အိမ္ဖုံး၊ Hand phone အကုန္လုံးမွာ အသုံးျပဳလို႕ရပါတယ္ဆိုေပမယ့္ သာမန္အခ်ိန္ေတြမွာ 171 ကို အသုံးျပဳလို႕မရပါဘူး။ဘယ္ေတာ့အသုံးျပဳလို႕ ရမလဲဆိုတာကို TVမွာ၊RADIOမွာ CHECK လုပ္ပါ။
လမ္းေဘးဖုန္း၊အိမ္ဖုံး အသုံးျပဳနည္းကေတာ့ 留守番電話(Answer-phone)နဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္ပါပဲ။ 1ကို ႏွိပ္၊ အလိုအေလ်ာက္ အသံလႊင့္ေနတာကိုနားေထာင္ျပီး၊ ကိုယ္ဆက္ခ်င္တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကို ႏွိပ္၊
စေျပာလို႕ရပါျပီဆိုရင္ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကို ေျပာ၊ ေျပာျပီးသြားရင္ 9ကို ႏွိပ္ျပီး # ႏွိပ္ပါ။
ျပန္နားေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ 2ကို ႏွိပ္ အလိုအေလ်ာက္ အသံလႊင့္ေနတာကိုနားေထာင္ျပီး၊ ကိုယ္သိခ်င္တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကို ႏွိပ္ျပီးေတာ့ နားေထာင္႐ုံပါပဲ။ အလိုအေလ်ာက္ Power off ေပးပါလိမ့္မယ္။

Hand phone မွာလည္း ရွိပါတယ္။ ဘယ္Hand phoneမွာမဆို အဲ့ဒီ 災害用伝言板「Disaster Message Board) ထည့္ေပးထားပါတယ္တဲ့။အေရးေပၚသုံးျဖစ္လို႕ သာမန္အခ်ိန္မွာ အသုံးျပဳလို႕မရပါ။Mail system လိုမ်ိဳးျဖစ္လို႕ စာလုံးေရ(100)ေလာက္ ႐ိုက္ပို႕လို႕ ရပါတယ္။
အသုံးျပဳနည္းကေတာ့
Auဆိုရင္ Ez web>Top menu>災害用伝言板「Disaster Message Board)
Soft bankဆိုရင္ Yahoo >災害用伝言板「Disaster Message Board)
Docomo ဆိုရင္ iMenu>「災害用伝言板」「Disaster Message Board)
WillCom ဆိုရင္ CLUB AIR-EDGE >「災害用伝言板」「Disaster Message Board)

ဒါကေတာ့၊ ငလ်င္နဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို တျပိဳင္တည္းရႏိုင္တဲ့ Website linkပါ။
気象庁、Japan Meteorological Agency သိခ်င္တဲ့ေနရာကို ရွာၾကည့္လို႕ရပါတယ္။ ဒါက English လိုပါ။
災害用伝言板サービス
သိသင့္သိထိုက္ေသာ ငလ်င္ဒဏ္ကာကြယ္နည္း

ငလ်င္လႈပ္၊ မလႈပ္ေတာ့ မသိ။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ Internet ထဲမွာ ရွာလိုက္တာ ငလ်င္အေၾကာင္းေတာ့ ေကာင္းေကာင္း နားလည္သြားျပီ။ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈ လုပ္ျပီး ၾကဳံလာတဲ့ေဘး ေျပးေတြ႕႐ုံသာရွိေတာ့သည္။ :) ေၾကာက္တာကေတာ့ ေၾကာက္ျမဲ၊ ေၾကာက္ဆဲပဲ။ :y

အျပည့္အစုံသို႕....

Thursday, August 21, 2008

အတိတ္ကို ျပန္ေျပာင္း ေအာက္ေမ့ျခင္း

ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္သင္တန္းတက္ခဲ့စဥ္ကေပါ့။
ဆရာမနဲ႕အတူ က်မတို႕ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္သင္တန္းသားေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ထင္ရွားတဲ့ေနရာေဒသ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေလ့လာေရးခရီး ထြက္ဖူးပါတယ္။ :z အထူးသျဖင့္ ပုဂံ၊ ေညာင္ဦး၊ အင္းေလး၊ ပင္းတယ၊ ေတာင္ၾကီး၊ ကကၠဳ၊ မႏၲေလး၊ ေမျမိဳ႕၊ ပဲခူးျမိဳ႕တဝိုက္၊ ပုပၸါး၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တဝိုက္၊ ျပည္ စသည့္ နာမည္ၾကီးတဲ့ ေနရာေတြ ကိုေပါ့။ အဲ့ဒီလိုေနရာေတြ အျပင္ လမ္းခရီးမွာ ရွိတဲ့ မထင္ရွားေပမယ့္ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ေတြ သေဘာက်တဲ့ ေနရာ(အင္းေလးက ျမန္မာခရီးသည္ေတြေတာင္ သိပ္သြားေလ့ မရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္း ဘုရား၊ ရန္ကုန္ကေန ေနရာေဒသစုံ ကို သြားတဲ့ အခါမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားၾကီး) ကို ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ လိုက္လံရွင္းျပႏိုင္ေအာင္ ေလ့လာေရးခရီးသြားရင္း စာသင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ :d ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ေတြ သြားတဲ့ ေနရာေတြက ျမန္မာခရီးသည္ေတြ သြားတဲ့ေနရာ ေတြနဲ႕ အတူတူပဲ ဆိုေစဦးေတာ့၊ သူတို႕ေတြ ေလ့လာတဲ့ ေနရာေတြက မတူပါ။ ဥပမာ၊ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ နဲ႕ ျမန္မာခရီးသည္ ပုဂံကို သြားတယ္ဆိုပါစို႕။ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ နဲ႕ ျမန္မာခရီးသည္ သြားတဲ့ ဘုရားက တူတာေတာင္ ျမန္မာခရီးသည္က အရင္ဆုံး ဘုရားဖူးပါတယ္။ ျပီးမွ ဘုရားတဝိုက္ကို ပတ္ၾကည့္၊ ဘုရားသမိုင္း ကို ေသခ်ာမသိတဲ့ ျမန္မာခရီးသည္ဆိုရင္ ကေလးေတြ ရွင္းျပတဲ့ ဘုရားသမိုင္း ကို နားေထာင္၊ ဘုရားမွာ အမွတ္တရ ဓာတ္ပ၊ုံVIDEO ႐ိုက္တဲ့ လူက႐ိုက္၊ ေစ်းတန္းကို ၾကည့္ျပီး ျပန္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ၾကေတာ့ ျမန္မာခရီးသည္နဲ႕ မတူပါဘူး။ အရင္ဆုံး ဘုရားသမိုင္း ကို ေမးတယ္၊ ဘယ္မင္း၊ ဘယ္ျပည္သူျပည္သား က ဘာေၾကာင့္ ဒီဘုရားကို တည္ထားကိုးကြယ္သလဲ၊ ပန္းဆယ္မ်ိဳးထဲက ဘာအမ်ိဳးအစားနဲ႕ ျပဳလုပ္ထားပါသလဲ၊ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ေတြကို ေမးရင္း ၊ ရွင္းျပတာကို နားေထာင္ရင္း နဲ႕ဘုရားေတြကို ေလ့လာတာ မ်ားပါတယ္။ ဓာတ္ပုံ၊VIDEO႐ိုက္လို႕ ရတဲ့ ေနရာဆိုရင္ေတာ့လည္း ဓာတ္ပုံေတြ၊ VIDEO ေတြ ႐ိုက္ေလ့ရွိပါတယ္။ [စကားခ်ပ္၊ ပုဂံမွာ ဘုရားတိုင္းဓာတ္ပုံ၊VIDEO ႐ိုက္လို႕မရေတာ့တာ သတိထားမိၾကပါလား။ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ တခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ပုဂံမွာရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္းအႏုပညာေတြ အခိုးခံခဲ့ရလို႕ အခုအခါမွာ ရွားပါးတဲ့ ေရွးေဟာင္းအႏုပညာ လက္ရာရွိတဲ့ ဘုရားေစတီ တခ်ိဳ႕ကို ဓာတ္ပုံ၊VIDEO ႐ိုက္ခြင့္မရွိေတာ့ပါ။ အထူးသျဖင့္ အတြင္းပိုင္းကို ဓာတ္ပုံ၊VIDEO ႐ိုက္ခြင့္မျပဳေတာ့ပါ။]ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ မဟုတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူတို႕ေတြက ဘုရားဖူးဖို႕ထက္ သူတို႕ႏိုင္ငံမွာ မရွိတဲ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ ျမန္မာ့အႏုပညာေတြ ကို လာေလ့လာျပီး ဓာတ္ပုံ၊ VIDEO ႐ိုက္ျပီး မွတ္တမ္းတင္ျပီး ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ျပန္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။
အဲဒီလို ဓာတ္ပုံ၊ VIDEO ႐ိုက္ မွတ္တမ္းတင္တဲ့အခါမွာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ ျမန္မာ့အႏုပညာေတြ အျပင္ ျမန္မာ့လူေနမႈစ႐ိုက္ ေတြကိုပါ အတူ ဓာတ္ပုံ၊ VIDEO ႐ိုက္ မွတ္တမ္းတင္သြားၾကေလ့ ရွိပါတယ္။သူတို႕ ႏိုင္ငံနဲ႕ မတူတဲ့ ျမန္မာ့လူေနမႈစ႐ိုက္ဟာ သူတို႕အတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္းလို ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပါပဲ။(ဘယ္သူမဆို ကိုယ့္ႏိုင္ငံမဟုတ္တဲ့ တိုင္းျပည္တခုကို ေရာက္သြားတဲ့ အခါမွာ ခံစားရတဲ့ ခံစားခ်က္တခုလို႕ က်မက ထင္ပါတယ္။က်မ ဂ်ပန္ကို စေရာက္တုန္းကလည္း ျမင္ျမင္သမွ်ဟာ အထူးအဆန္းေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ ;) ေနာက္ၾကမွ အေသးစိတ္ ေရးေပးပါမယ္ရွင္။)မျမင္ဖူး မေတြ႕ဖူးလို႕ ဓာတ္ပုံ၊ VIDEO ႐ိုက္ တာ သူတို႕ အျပစ္မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္၊ တရားလြန္ၾကီး တမင္တကာ ၾကံစည္မႈၾကီးနဲ႕ ဓာတ္ပုံ၊ VIDEO ႐ိုက္ယူေနတာဆိုရင္ေတာ့ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္က တားျမစ္ရေလ့ ရွိပါတယ္။သြားရင္းလာရင္း နဲ႕ ေတြ႕ေနရတဲ့ ျမင္ကြင္းမဟုတ္ပဲနဲ႕ တမင္တကာ ၾကံစည္ျပီး လုပ္ၾကံ ဓာတ္ပုံ၊ VIDEO ႐ိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား ခရီးသည္ေတြလည္း ရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီလို လူမ်ိဳး ေတြကို အဲဒီလို လုပ္ရပ္ေတြ မလုပ္ေအာင္ တားျမစ္ရတာဟာ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္(1)ေယာက္ရဲ့ တာဝန္ ဝတၲရားပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေကာင္း (1)ေယာက္ရဲ့ တာဝန္ ဝတၲရားဆိုလည္း မမွားပါဘူး။ ျမင္ေနေတြ႕ေနရလို႕ ဓာတ္ပုံ၊ VIDEO ႐ိုက္ ကို တားခြင့္မရွိေပမယ့္ တမင္လိုက္ရွာတာကိုေတာ့ ခြင့္မျပဳသင့္ပါ။ မတားျမစ္ခဲ့တဲ့ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္တခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အခုဆို ျမန္မာဟာ ကမၻာမွာ မ်က္ႏွာပန္း မလွပါဘူး။
ကိုယ့္အက်ိဳး ကိုယ္ရွာတဲ့ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္တခ်ိဳ႕ဟာ ဆိုးဝါးစုတ္ျပတ္တဲ့ ျမန္မာ့လူေနမႉ႕ ေတြကို တမင္တကာ လိုက္လံျပသျပီး ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္(1)ေယာက္အေနနဲ႕ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ ပိုက္ဆံထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ရရွိေနပါတယ္တဲ့။ တခ်ိဳ႕ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္ေတြ ဆို သူေတာင္းစား ရပ္ကြက္လိုေနရာမ်ိဳး၊ သူေတာင္းစားေတြ အလြယ္တကူ ရွာမေတြ႕ရင္ သူေတာင္းစားေယာင္ေဆာင္ျပီး ဓာတ္ပုံအ႐ိုက္ခံဖို႕ လူရွာတာမ်ိဳးေတာင္ လုပ္ပါတယ္တဲ့။
အဲဒီ ကိစၥနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး ဆရာမ ရွင္းျပတဲ့ အခ်ိန္မွာ သင္တန္းသား(1)ေယာက္က ဒီလို ေမးခဲ့ဖူးပါတယ္။
ေက်ာင္းသား ဆရာမ၊တမင္တကာ လိုက္ရွာၾကံျပီး ႐ိုက္သြားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ ကို အေရးယူလို႕ ရပါသလား?
ဆရာမ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသည္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာ ရွိေနသေရြ႕ေတာ့ သူ႕ရဲ့ လုံျခဳံေရးကို ထိခိုက္တဲ့ ဘာကိစၥကို မွ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိပါဘူး။ဒီေတာ့၊ အဲလို အျဖစ္မ်ိဳး အတတ္ႏိုင္ဆုံး မၾကဳံရေအာင္ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္ကသာ လိုက္လံရွင္းျပတဲ့အခါမွာ သတိထားသင့္ပါတယ္။
ဆရာမေျပာသလိုပါပဲ။ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္တိုင္းဟာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ခ်စ္ျပီး၊ ႏိုင္ငံသားေကာင္း ပီသႏိုင္ရင္ အရမ္းေကာင္းမွာပဲလို႕ ေတြးမိပါေတာ့တယ္။ :d


ဝန္ခံခ်က္ : အထက္က ေျပာခဲ့တာေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ (4)ႏွစ္ က်မ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္သင္တန္း တက္ခဲ့တုန္းက အေျခအေနေတြ ျဖစ္လို႕ မွားယြင္းခဲ့တဲ့ အခ်က္အလက္မ်ားရွိခဲ့ပါလွ်င္ ေထာက္ျပေပးၾကပါရွင္။
က်မက သင္တန္းျပီးျပီးခ်င္း ဂ်ပန္ေရာက္လာခဲ့လို႕ ခရီးသြားဧည့္လမ္းညႊန္အေနနဲ႕ေတာ့ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းမျပဳခဲ့ဖူးပါ။ :p

အျပည့္အစုံသို႕....

Wednesday, August 20, 2008

အိမ္မဲ့ယာမဲ့ ဂ်ပန္လူတန္းစား

Thesis ေရးစရာရွိလို႕ Postမေရးေတာ့ဘူးဆိုျပီး (ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားျခင္း )ဆိုတဲ့ Postနဲ႕ေတာင္ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါေသးတယ္။ :x အဲဒါနဲ႕၊ စာမွစာ ဆိုျပီး စာေလးဘာေလးကို (1)ရက္(2)ရက္ေတာ့ ဟုတ္တိပတ္တိ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အခ်ိန္ကိုက္မွာ Myanmar Blogger Society ဆိုတာၾကီးက ေပၚလာပါေလေရာ။အစကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကို အားတင္းျပီး Memberမဝင္ဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေသးတယ္သိလား။ ;) Blogspot ကိုေတာင္ မနည္း သံေယာဇဥ္ ျဖတ္ထားရတာဆိုေတာ့။ဒါေပမယ့္၊သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း (1)ေယာက္ျပီး (1)ေယာက္ လာဖိတ္တာ ျငင္းရတာၾကာလာေတာ့ အားေတာင္နာလာေကာ။ဒါနဲ႕ပဲ၊အားနာပါးနာနဲ႕ Myanmar Blogger Societyကို ဝင္မိတာ အခုေတာ့ သံေယာဇဥ္ျဖစ္မိသြားျပီး အားရင္ Blogspot ကိုေတာင္ မဝင္မိပဲ၊ Myanmar Blogger Societyမွာပဲ ဟိုလူ႕ႏႈတ္ဆက္ ဒီလူ႕ႏႈတ္ဆက္နဲ႕ ေပ်ာ္စရာေကာင္းေနလိုက္တာမ်ား။အဲလို ဟိုအိမ္လည္ ဒီအိမ္လည္ ဟိုPostဖတ္ ဒီPostဖတ္နဲ႕လည္းလုပ္ေရာ၊ မနည္းခ်ိဳးႏွိမ္ထားရတဲ့ Postေရးခ်င္တဲ့ ေရာဂါၾကီးက ျပန္ေပၚလာေတာ့တာေပါ့။Thesisကလည္း တေျဖးေျဖးနဲ႕ ထပ္ရေတာ့မယ္ဆိုတာကို သိသိၾကီးနဲ႕ကို မိတ္ေဆြေတြ၊ေမာင္ႏွမေတြဆီကို မသြားရရင္မေနႏိုင္၊ Postမေရးရရင္ မေနႏိုင္နဲ႕ က်မကေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကို ေပေပေတေတမွ ေပေပေတေတပါပဲရွင္။ညညဆိုလည္း စာလုပ္ေနရင္းနဲ႕ စိတ္က Postေရးဖို႕ပဲ စဥ္းစားေနမိတယ္။ဪ၊မတည္ျမဲတဲ့ ေလာကၾကီးရဲ့ သေဘာတရားေတြကို သိသိၾကီးနဲ႕ကို စြဲလမ္းေနမိတတ္တဲ့ ေလာကသဘာဝအရ (ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေျပာၾကည့္တာ ;) )က်မလည္းပဲ ဒီBlog ၊ဒီ Postေရးဖို႕ပဲ စဥ္းစားေနမိေတာ့တယ္။မတတ္ႏိုင္၊ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္။ဒီေလာက္ေတာင္ Blogကို သံေယာဇဥ္ရွိမွေတာ့ Postမေရးပဲလည္း မေနႏိုင္မွေတာ့ အိပ္ခ်ိန္ကိုပဲ ဖဲ့ျပီး စာေရးဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္ျပီ။(ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ မယ္ဂုမိေပါ့။) :p
အခုခ်ိန္ကစျပီး ၊ အရင္ကေလာက္ မဟုတ္ေတာင္ Postျပန္ေရးပါေတာ့မည္။
ကဲ၊စပါျပီရွင္။ :z
ဂ်ပန္ဟာ အရမ္းကို တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္လို႕ သူေတာင္းစားတို႕ အိမ္မဲ့ယာမဲ့ ေတြ မရွိေလာက္ဘူးလို႕ ထင္ေကာင္းထင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။က်မလည္း မရွိေလာက္ဘူးလို႕ ထင္ခဲ့မိပါတယ္။ဒါေပမယ့္၊တကယ္တမ္းက ဂ်ပန္မွာ (သူေတာင္းစားလိုမ်ိဳးေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ က်မမေတြ႕ဘူးေပမယ့္)အိမ္မဲ့ယာမဲ့ေတြ အမ်ားၾကီးပါ။
မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္မဲ့ယာမဲ့ေတြဟာ ဘူတာမွာရွိတာ မ်ားပါတယ္။ေန႕ဆိုရင္ေတာ့ ဘူတာအဝင္ဝလို ေနရာေတြ၊ လမ္းမေပၚ ေလွ်ာက္သြားေနတတ္ေပမယ့္ ညဆိုရင္ေတာ့ ဘူတာမွာရွိတဲ့ ေနရာ ကြက္လပ္ေတြမွာ ကဒ္ထူစကၠဳကို အိပ္ယာပုံစံ ခင္းျပီး အိပ္ေနၾကတာကို ခဏခဏ ေတြ႕ဘူးပါတယ္။ဟိုတေန႕ကေတာ့ Koma႐ုပ္ရွင္႐ုံ အေရွ႕ရဲ့ မ်က္ႏွာစာ ကြက္လပ္ျပင္ ၾကီးမွာ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ရွိေနတဲ့ အိမ္မဲ့ယာမဲ့ေတြကို ေတြ႕လို႕ သူတို႕ မသိေအာင္ ဓာတ္ပုံ ႐ိုက္ယူခဲ့ပါတယ္။က်မတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာလည္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားဧည့္သည္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သူေတာင္းစားတို႕ အိမ္မဲ့ယာမဲ့ တို႕ ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ယူသလိုမ်ိဳး က်မလည္း အားက်မခံ ျပန္လည္႐ိုက္ယူခဲ့ပါတယ္။ :d ျမန္မာႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံတည္း အဲဒီလို လူတန္းစားေတြရွိတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေအာက္ကဓာတ္ပုံေတြ က သက္ေသျပေနပါတယ္။

အေရွ႕မွာရွိတဲ့ TVၾကီးကို ၾကည့္ေနတဲ့လူ (2)ေယာက္ရွိပါတယ္။
သတင္းစာ ဖတ္ေနတဲ့ လူလည္း ရွိတယ္ရွင့္။

ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ျပီး အိပ္ေနၾကတာမ်ား

အျပည့္အစုံသို႕....

Tuesday, August 19, 2008

သီခ်င္းလက္ေဆာင္

မင္းမုန္းမွာေတာ့ ေႀကာက္တယ္။လမ္းခြဲမွာလည္း စိုးတယ္။
ဒီအေတြးေတြနဲ ့ပဲ မင္းအျပံဳးဟာ လာကာႏိွပ္စက္ ညဆိုရင္
အိမ္မက္မက္တယ္ မင္းအေႀကာင္းပဲ အျမဲတမ္းေတြးတယ္။
မနက္ထလည္း မင္းမ်က္ႏွာပဲ ျမင္ေန သူေတြ အတြက္.....

သီခ်င္းကို DOWNLOAD လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီမွာ ယူပါ။ :y

အျပည့္အစုံသို႕....

Wednesday, August 13, 2008

စျခင္း၊ေနာက္ျခင္းဆိုတဲ့ စကားေလး

ေရးခ်င္တာေရး ၊
ေျပာခ်င္တာ ေျပာျပီးမွ
စတာပါ၊ စိတ္မဆိုးရဘူးတဲ့။
ကဲ၊ ခံရတဲ့ လူက ဘယ္လို လုပ္ရပါ့မလဲ?????

စတာပါလို႕ ေျပာ႐ုံနဲ႕ ေျပာခ်င္တာ ေျပာခြင့္ရသြားျပီလား????
စိတ္မဆိုးရဘူးလို႕ ေျပာ႐ုံနဲ႕ ခြင့္လႊတ္လိုက္ရမွာလား?????
အေျပာခံလိုက္ရတဲ့လူရဲ့ ပုဂၢိဳလိကပိုင္းဆိုင္ရာ ထိခိုက္နစ္နာမႈဟာ
စတာ၊ေနာက္တာ ဆိုတဲ့ စကားလုံးေလးနဲ႕ ေက်ေအးလိုက္ရမွာလား????
စတာ၊ေနာက္တာဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ့ သေကၤတျဖစ္ေပမယ့္
အတိုင္းအတာ တခုေတာ့ ရွိသင့္ျပီ ထင္ပါရဲ့။

အျပည့္အစုံသို႕....

Saturday, August 9, 2008

Bejin Olympic 2008 ဖြင့္ပြဲ

ဒီေန႕၊Bejin Olympic 2008 ဖြင့္ပြဲ ကို ဂ်ပန္နာရီ ည(9)နာရီ၊ တ႐ုပ္နာရီ ည (8)နာရီမွာ စတင္ က်င္းပပါတယ္တဲ့။သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ က ၾကည့္ၾကည့္လို႕ ေျပာလို႕ က်မလည္း အသည္းအသန္ TV ဖြင့္ၾကည့္ရေတာ့တာေပါ့။(NHK က တိုက္႐ိုက္ ထုတ္လႊင့္ေပးတာပါ။) TV ကလည္း မၾကည့္တာၾကာလို႕ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ကို ဖြင့္လို႕ မရတာနဲ႕ အစေလးေတာင္ မၾကည့္လိုက္ရပါဘူး။က်မ ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ ကမၻာလုံးၾကီးေပၚမွာ လူေတြ ေျပးေနျပီသိလား။ က်မ လည္း ၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ အိမ္ကမိသားစုကိုပါ ၾကည့္ေစခ်င္တာနဲ႕ အိမ္ကိုေတာင္ ဖုန္းဆက္ျပီး အသိေပးေျပာျပလိုက္ပါေသးတယ္။အဲ၊ ဖုန္းဆက္ျပီးျပီးခ်င္း အဲဒီ၊Bejin Olympic 2008 ဖြင့္ပြဲပံုေတြကို ဓာတ္ပုံ ႐ိုက္ပါေလေရာ။ :) ၾကည့္လိုက္ရတဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိသလို၊ မၾကည့္လိုက္ရတဲ့လူေတြလည္း အမ်ားၾကီး ရွိမွာပဲလို႕ စဥ္းစားမိလိုက္လို႕ေလ။
TV ကေန ႐ိုက္ထားရတာ ျဖစ္လို႕ သိပ္ေတာ့ မၾကည္ပဲ ဝါးတားတား ျဖစ္ေနေပမယ့္ Bejin Olympic 2008 ဖြင့္ပြဲပုံစံေလးကို ခန္႕မွန္းလို႕ ရေအာင္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

Bejin Olympic 2008 ဖြင့္ပြဲေနရာႀကီး

လူေတြ အမ်ားၾကီး လာၾကည့္ၾကတာေပါ့။
ဒါကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုယ္စားျပဳ ယွဥ္ျပိဳင္မယ့္ လက္ေရြးစင္ေတြေလ။

ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားလိုက္တာေနာ္မီးရႈးတိုင္ ထြန္းအျပီး


အင္တာနက္ထဲက ရွာထားတဲ့ Bejin Olympic 2008 ဖြင့္ပြဲ က်င္းပရာေနရာ

တက္သေလာက္မွတ္သေလာက္ ဗီဒီယိုရိုက္ထားတာပါ။ :z :z



Bejin Olympic 2008 ဖြင့္ပြဲ အၾကည့္ေကာင္းတာ စာက်က္ခ်ိန္ေလးေတာင္ မရွိေတာ့လို႕ ေနာက္ေန႕မွပဲ အတိုးခ်ျပီး က်က္ရေတာ့မယ္။ လာမဆူၾကပါနဲ႕ေနာ္။

အျပည့္အစုံသို႕....

Wednesday, August 6, 2008

ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ အေၾကာင္းၾကားျခင္း

ဒီေန႕နဲ႕ဆိုရင္ က်မရဲ့ Blogေလး (2)လနဲ႕ (8)ရက္ ရွိသြားပါျပီ။လာေရာက္ အားေပးၾကတဲ့ မိတ္ေဆြ၊ေမာင္ႏွမမ်ား အားလုံးကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့၊က်မက ဂ်ပန္တကၠသိုလ္တခုမွာ ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ ေကာင္မေလး(1)ေယာက္ပါ။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ (4年生)ေရာက္ခဲ့ပါျပီရွင္။ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဆိုေတာ့ Thesis(卒業論文)မေရးလို႕ မရပါဘူးတဲ့ရွင္။Thesis(卒業論文)မေရးခ်င္လို႕ ေပေပေတေတနဲ႕ ေနလာလိုက္တာ ဟိုတေန႕က ဆရာမဆီက Warning E-mail လာပါေတာ့တယ္။။(9)လပိုင္း လဆန္းကို အၾကမ္းဖ်ဥ္း အကုန္လုံး ေရးျပီး တင္ပါတဲ့။ဘုရား၊ဘုရားဆိုျပီး အခုမွ နည္းနည္း ေၾကာက္လာေတာ့တယ္ရွင့္။စာမ်က္ႏွာ(24)မ်က္ႏွာခန္႕၊ စာလုံးေရ (20000)ကို (1)လနဲ႕ အျပီးေရးရေတာ့မယ္။ေနာက္ျပီး၊အကုန္လုံး ဂ်ပန္လို၊ယူထားတဲ့ ေမဂ်ာကလည္း စီးပြါးေရးနဲ႕ ဆိုင္တာဆိုေတာ့ ကိုယ့္Thesis(卒業論文)နဲ႕ဆိုင္တဲ့ ဇယားေတြကို ကိုယ့္ဘာသာကို ဆြဲရမယ္။ဘာစာအုပ္မွ လည္း အခုခ်ိန္ထိ မဖတ္ရေသး။Internet က အခ်က္အလတ္ေလးေတြေတာ့ ဆရာမက အတင္းရွာခိုင္းထားလို႕ တခ်ိဳ႕တဝက္ရွိေနပါျပီ။ ကိုယ့္Thesis(卒業論文)နဲ႕ဆိုင္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလတ္ေတြအတြက္ သတင္းစာေတြလည္း ဖတ္ရအုန္းမယ္။ အမေလး၊ စဥ္းစားလိုက္တာနဲ႕တင္ ေတာ္ေတာ္ကို ေၾကာက္လာျပီရွင့္။
ကယ္ေတာ္မူၾကပါအုန္း လို႕ ေအာ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႕ ကိုယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ၊ကိုယ့္ထိုက္နဲ႕ ကိုယ့္ကံပဲ ရွိပါေစေတာ့ရွင္။
ဒီေကာင္မေလး ဘာေတြလာေရးေနပါလိမ့္လို႕ ေတြးေနၾကပါသလား။ ဒီလိုရွင့္၊ အခုခ်ိန္ကေနစျပီး အရင္တုန္းကလို တေန႕(1)ပုဒ္ Postေရးဖို႕ မေျပာနဲ႕၊တပတ္ေတာင္ (1)ပုဒ္ မေရးႏိုင္ေတာ့တဲ့ က်မရဲ့ အေျခအေနေလးေတြကို က်မခ်စ္ေသာ Blogေလာကမွ မိတ္ေဆြ၊ေမာင္ႏွမမ်ားကို စာတတန္၊ေပတတန္ နဲ႕ ရွင္းျပေနတာပါရွင္။အတတ္ႏိုင္ဆုံးေတာ့ Postေရးဖို႕ စဥ္းစားေနေသးေပမယ့္ အခ်ိန္ဆိုတဲ့ လူဆိုးၾကီးက က်မကို သနားငဲ့ညာမယ့္ပုံ မေပၚေလေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းေလးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ Blog ေလာကမွ မိတ္ေဆြ၊ေမာင္ႏွမမ်ားကပဲ အရင္ကလို Postေတြ အမ်ားၾကီး မေရးႏိုင္ေတာ့တဲ့ က်မကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးၾကရန္၊ က်မBlogေလးကိုလည္း မေမ့သြားၾကရန္ ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါတယ္။

ဟင့္ ဟင့္၊ေန႕တိုင္း Blog ေတြသြားလည္္ခ်င္ေပမယ့္ သြားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ :c
Post လည္း မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ဟင့္ ဟင့္။ :c
Blog ေလာကကို သံေယာဇဥ္ ရွိပါတယ္ဆိုမွ ။ဟင့္ ဟင့္။ :c

အျပည့္အစုံသို႕....

Tuesday, August 5, 2008

ASIAN REGIONAL INTEGRATION(アジアの地域統合)

集中講義(Intensive Lecture)ရဲ့ ASIAN REGIONAL INTEGRATION(アジアの地域統合)သင္ခန္းစာေလးတခု အေၾကာင္းပါ။ စာသင္ခ်ိန္က တေန႕ကို (1:30နာရီ)နဲ႕ (4)ခ်ိန္၊ စာသင္ရက္က (3)ရက္ ထဲပါ။(3)ရက္ထဲနဲ႕ 単位Credit(2)မွတ္ရႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ သက္သာမယ္ထင္ျပီး သြားယူမိတာ ခက္လိုက္တာမွ အိပ္ေတာင္မငိုက္ရဲေလာက္ေအာင္။ေနာက္ျပီး၊က်မက ဘေလာ့(1)ခုမွာ အဲ့ဒီ သင္ခန္းစာေလး အေၾကာင္းကို မွ်ေဝေပးမယ္လို႕ ဂတိေပးမိေနေတာ့ နည္းနည္းေလးေတာင္ မငိုက္ရဲပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ရေတာ့တာေပါ့။သူငယ္ခ်င္း တ႐ုပ္မကေတာ့ အပူအပင္မရွိ အိပ္ငိုက္ႏိုင္ေပမယ့္ က်မမွာေတာ့ (1)ေယာက္တည္း အလုပ္ေတြကို ႐ႈပ္လို႕။


အဲ့ဒီ ဆရာက (3)ခ်ိန္ ေျမာက္ထိ စာသင္ပါတယ္။ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္က 講義ノート(Lecture note)ေရးရတာေပါ့။ဆရာကို ထပ္ရတာေလ။ဆရာ စာသင္တဲ့ အထဲမွာ ပါတဲ့ စကားလုံးေလးေတြရဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ကိုယ့္စကားနဲ႕ ကိုယ္ ျပန္ရွင္းျပရတာေပါ့။ဥပမာ- FTAဆိုတာ Free Trade Agreement 自由貿易協定ပါ။ဘယ္ေနရာမွာ သုံးပါတယ္ေပါ့။စာရြက္ (3)ရြက္စာ၊စကားလုံးေပါင္း (12)လုံးရဲ့ အဓိပၸာယ္ကို အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေရးရပါတယ္။အဲ့လိုမ်ိဳး သင္လာခဲ့တာ ေနာက္ဆုံးေန႕(3)ရက္ေျမာက္ေန႕ေရာက္လာခဲ့ပါေလေရာ။ေနာက္ဆုံးေန႕ဆိုေတာ့၊ ေရးေနၾက 講義ノート(Lecture note)အျပင္၊သင္ခန္းစာ (1)ခုလုံးနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး 課題レポート(Subject report)ေရးရပါတယ္။ဘယ္လိုပုံစံနဲ႕ က်မ စာသင္ေနသလဲဆိုတာ သိရေအာင္ ၾကည့္ ၾကည့္ၾကပါရွင္။ေနာက္ဆုံးေန႕ရဲ့ တတိယ အခ်ိန္ကို နမူနာအေနနဲ႕ ျပထားပါတယ္။

စာသင္ခ်ိန္မွာ အသံုးျပဳတဲ႔ ပစၥည္းေလးေတြေပါ႔။ 電子辞書(Electric Dictionary)ေလးရယ္၊ ခဲဆံေဘာပင္ေလးရယ္၊ Line pan ေလးရယ္၊ Recording လုပ္ထားတဲ႔ ဖုန္းေလးရယ္၊ ခဲဖ်က္ေလးရယ္၊
ဒါကေတာ႔ APEC ရဲ႕ System ကို ဆရာက ရွင္းျပေနေလရဲ႕။


အဲ႔ဒီ (APEC ရဲ႕ ျဖစ္ေပၚလာပံု)ကို Projector မွာ ျပၿပီးေတာ႔

ဆရာ ေ၀ထားတဲ႔ စာရြက္က ကြက္လပ္ေတြကို အေပါက္လိုက္ျဖည္႔ရပါတယ္ ။

NAFTA ဆိုတဲ႔ စကားလံုးကို 電子辞書(Electric Dictionary)ထဲမွာ ရွာၾကည္႔လိုက္တာ မေတြ႔ပါဘူးရွင္။


ျပန္နားေထာင္လို႔ရေအာင္ ဖုန္းနဲ႔ Recording လုပ္ထားပါတယ္။
 課題レポート(Subject report)ရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကေတာ႔ သင္ၾကားထားတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြထဲက ေဒသအသီးသီးရဲ႕ REGIONAL INTEGRATION ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္(各地の地域統合の特徴)ကိုေဖာ္ျပခိုင္းတာပါ။အာရွနိုင္ငံေတြမွာ ဘယ္လို REGIONAL INTEGRATIONသံုးၿပီး ဆက္လုပ္သင္႔သလဲ ဆိုတာကို ကိုယ္႔ IDEA နဲ႔ ကို ေရးခိုင္းတာပါ။



Report ေရးတဲ႔ စာရြက္ေလး။(レポート提出用紙)
  ေမဂ်ာ {အခုေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ASIAN REGIONAL INTEGRATION(アジアの地域統合) ေပါ႔။}တစ္ခု ၿပီးဆံုးေတာ႔မယ္ဆိုရင္ アンケート(Questionnaire)ေရးရပါတယ္။ဆရာရဲ႕ သင္ၾကားမႈကို ေက်ာင္းသားေတြက ေ၀ဖန္ေပးရတဲ႔ သေဘာေပါ႔။ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ေ၀ဖန္မႈနဲ႔ လိုက္ၿပီး ဆရာက သင္ၾကားမႈ ပံုစံကို ေျပာင္းလဲ နိုင္ေအာင္လို႔ပါ။ေနာက္တစ္ခု၊ ရံုးခန္းက ဒီဆရာကို အလုပ္ ဆက္ခန္႔သင္႔ မခန္႔သင္႔ ဆံုးျဖတ္ရန္ အတြက္ေပါ့။အဲဒီ アンケート(Questionnaire)စာရြက္က နာမည္ေတြဘာေတြ ေရးစရာ မလိုေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပဲ ဆရာကို ေဝဖန္လို႕ ရပါတယ္။အဲဒီ アンケート(Questionnaire)စာရြက္ေတြအားလုံးကို ေက်ာင္းသား(1)ေယာက္က စုျပီး ႐ုံးခန္းကို သြားေပးရပါတယ္။ဆရာရဲ့ သင္ၾကားမႈက က်မ အတြက္ေတာ့ အရမ္းကို ဗဟုသုတရေစတဲ့ အတြက္アンケート(Questionnaire) မွာ အကုန္လုံး ေကာင္းပါတယ္လို႕
ျခယ္ေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။アンケート(Questionnaire)က စက္နဲ႕ စစ္မွာဆိုေတာ့ ခဲတံ(သို႕) ခဲဆံေဘာပင္နဲ႕ ေရးရပါတယ္။



ဂ်ပန္မွာက စာေမးပြဲဆိုရင္ စက္နဲ႕ စစ္တာမ်ားေတာ့ ခဲတံ(သို႕) ခဲဆံေဘာပင္ နဲ႕ ေရးရတာမ်ားပါတယ္။ အခုခ်ိန္ထိေတာ့ ေဘာပင္နဲ႕ ေျဖရတဲ့ စာေမးပြဲကို မေတြ႕ဘူးေသးပါဘူးရွင္။စက္နဲ႕ ပဲစစ္စစ္၊ဆရာကိုယ္တိုင္ စစ္တဲ့ စာေမးပြဲပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အသုံးျပဳခဲ့တာကေတာ့ ခဲတံ(သို႕) ခဲဆံေဘာပင္ ပဲ။

အျပည့္အစုံသို႕....

Monday, August 4, 2008

世界に 一つだけの花

花屋の店先に 並んだ
いろんな花を 見ていた
ひとそれぞれ好みは あるけど
どれも みんな きれいだね
この中で 誰が 一番だなんて
争うことも しないで
バケツの中 誇らしげに
ちゃん胸を 張っている

それなのに 僕ら人間は
どうして こうも 比べたがる?
一人一人 違うのに その中で
一番に なりたがる?

そうさ 僕らは
世界に 一つだけの花
一人一人 違う種を 持つ
その花を 咲かせる ことだけに
一生懸命に なればいい

困ったように 笑いながら
ずっと 迷ってる人が いる
頑張って 咲いた花は どれも
きれいだから 仕方ないね
やっと 店から 出てきた
その人が 抱えていた
色とりどりの 花束と
うれしそうな 横顔

名前も 知らなかったけれど
あの日 僕に 笑顔をくれた
誰も 気づかないような 場所で
咲いてた 花のように

そうさ 僕らも
世界に 一つだけの花
一人一人 違う種を 持つ
その花を 咲かせること だけに
一生懸命に なればいい

小さい花や 大きな花
一つとして 同じものは ないから
NO.1 にならなくても いい
もともと 特別なOnly one

..
ပန္းဆိုင္ေလးရဲ ့ အျပင္မွာ ငါရပ္ေနမိခဲ့တယ္.
အရာင္အေသြ စံုလင္ေနတဲ့ ပန္းေလးေတြကို ျမင္ေတြ ့ခဲ့တယ္....
အားလံုးဟာ အႀကိဳက္ကိုယ္စီ ရွိႀကေပမယ့္
အရာရာတိုင္းမွာေတာ့ သူ ့အလွနဲ ့သူရွိေနျပီးသားပါ...
အဲဒီပန္းေလးေတြထဲမွာပဲ ငါဟာအလွဆံုး နံပတ္တစ္ဆိုျပီး
ယွဥ္ျပိဳင္မႈမရွိဘဲ ပန္းျခင္းေလးထဲမွာ
ဂုဏ္ယူ၀ံ့ႀကြားစြာနဲ ့ ရွိေနခဲ့တာပါ.......

ဒါေပမယ့္ ငါတို ့လူသားေတြႀကေတာ့ ဘာလို ့မ်ားျပိဳင္ဆိုင္ခ်င္ရတာလဲ၊
လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ မတူညီတဲ့ ျခားနားမႈေတြရိွႀကေပမယ့္....
ဘာျဖစ္လို ့မ်ားနံပတ္(၁)ဆိုတဲ ့ ေနရာကို မက္ေမာေနရတာလဲ.....

ကဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ တစ္ပြင့္ထဲရွိတဲ့ပန္းက ဘာလဲ.....
လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ျခားနားျပီး မတူုညီတဲ့ စရုိက္လကၡဏာေတြကို ပိုင္ဆိုင္ႀကတာပဲေလ....
အဲဒီ တစ္ပြင့္တည္းဆိုတဲ့ ပန္းကေလးကို
လွပစြာ ပြင့္လန္းလာေစဖို ့ ငါတို ့တေတြအပတ္တကုပ္ ႀကိဳးစားႀကရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ....

ဒုကၡေရာက္ေပမယ့္လည္း ရယ္ေမာရင္းနဲ ့ ေတြေ၀ေနတဲ့ လူေတြလဲရွိတာပဲေလ..
ဘယ္လိုပဲ ဆိုေစဦးေတာ့ ႀကိဳးစားျပီးေတာ့ ပြင့္လန္းလာရတဲ့ ပန္းကေလးကေတာ့
ဘာပန္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ထာ၀ရ လွပေနမွာ အမွန္ပါ....

ပန္းဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္က ထြက္လာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ
အေရာင္အေသြးစံုလင္ေနတဲ့ ပန္းစည္းေလးကို ကိုင္ျပီး
ေပ်ာ္ရႊင္ႀကည္ႏူးေနစြာနဲ ့ ငါ့ကို ျပံဳးျပခဲ့တယ္...
ပန္းစည္းပိုင္ရွင္ရဲ ့ ေဘးတိုက္မ်က္ႏွာပံုစံ.....
ပန္းစည္းပိုင္ရွင္ရဲ ့နာမည္ကို မွတ္မိ ကြၽမ္း၀င္ျခင္း မရွိေပမယ့္လည္း...
အဲဒီေန ့က ...ဘယ္သူကမွ သတိမထား
အကြၽမ္းတ၀င္ မရွိတဲ့ ေနရာနဲ ့အခ်ိန္မွာ
ပြင့္လန္းလာတဲ ့ပန္းကေလးတစ္ပြင္လို့္္ပါပဲ...


ကဲဒါဆိုရင္ ကမၻာေပၚမွာ တစ္ပြင့္ထဲရွိတဲ့ပန္းကဘာလဲ.....
လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ ျခားနားျပီး မတူုညီတဲ့ စရုိက္လကၡဏာေတြက ပိုင္ဆိုင္ႀကတာပဲေလ...
ဖူးပြင့္လန္းဆန္းလာတဲ ့ ပန္းကေလးေတြက
ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ငယ္သည္မဟူ....
ပံုစံတစ္ခုတည္း မဟုတ္တဲ့ အတြက္ေႀကာင့္ နံပတ္တစ္ မျဖစ္ေပမယ့္လည္း.....
နဂိုမႈရင္းလကၡဏာကိုက သီးသန္ ့ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ.........

(အဲဒိပန္းကေလးကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ တန္ဖိုးျဖတ္လို ့မရတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတဲ့ ပန္းကေလးလို ့
ကြၽန္မက ထင္ျမင္မိပါတယ္..)


အျပည့္အစုံသို႕....

Sunday, August 3, 2008

မမ(မဝါဝါခိုင္မင္း)ရဲ့ Blog ​ေလး(3)လျပည့္ အတြက္


မမနဲ႕ ေတြ႕ၾကဳံဆုံခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေလးက တိုေတာင္းေသးေပမယ့္ အစ္မမရွိတဲ့ က်မအတြက္ေတာ့ အစ္မအရင္း(1)ေယာက္လို႕ သေဘာထားပါတယ္။အခုလို၊ ေရျခားေျမျခားမွာ ရွိတဲ့ အခ်ိန္ွမွာ
မမလို အရမ္း သေဘာေကာင္းတဲ့ မမနဲ႕ ေတြ႕ခဲ့တာဟာ အစ္မ (1)ေယာက္ ရလိုက္ရသလို ခံစားရပါတယ္။မမရဲ့ Blogေလး(3)​လျပည့္မွသည္ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ တည္တန္႕ႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္။မမရဲ့ Blogေလး(3)​လျပည့္အတြက္ အမွတ္တရအေနနဲ႕ ကိုရီးယား သြားတုံးက ႐ိုက္ခဲ့တဲ့ ကိုရီးယားဆင္းတုေတာ္(ဘြဲ႕ေတာ္မသိပါ။)လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ပါတယ္ရွင္။​​​​​

အျပည့္အစုံသို႕....

ေမတၱာရပ္ခံျခင္း

wesheme Blogပိုင္ရွင္ ရွင့္၊က်မရဲ့ Postကို အကိုရဲ့ blog link listမွာတင္တာဟာက်မသိတာတင္ (2)ခုရွိပါတယ္။တခုက က်မႏွင့္ ဂ်ပန္ရဲ(3) ပါ။
ေနာက္ခုကေတာ့ 長野県(NAGANO KEN)သို႕ အလည္တေခါက္(4)ပါရွင္။
က်မက blog linkကို မ Linkေပးလို႕ စိတ္ဆိုးတာ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။linkလို႕လည္း စိတ္ဆိုးတာ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။
{အခုလို Share တဲ့ ေနရာမွာ အဂတိလိုက္လားဆုိေတာ့ လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ မတင္ခ်င္တဲ့ဟာဆို ႀကိဳက္ေပမယ့္ မတင္ပါဘူး။}{ေမာင္တိန္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျဖဳတ္ခုိင္းလို႔ ျဖဳတ္လိုက္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ လင့္ခ်င္တာဆို မေျပာမဆို လင့္လိုက္တာပါပဲ။}{ေမာင္တိန္လို ခင္တဲ့သူကေတာ့ သူ႔ဘေလာက္ကို မလင့္ပါနဲ႔ ေျပာထားတာေတာင္ ႀကိဳက္လြန္းရင္ လင့္လိုက္တာပဲ။ }
အဲဒီလို {ငါ့Blog မွာ ငါဟာငါ ဘာပဲလုပ္လုပ္ }Linkခ်င္ Linမယ္၊မ Linkခ်င္မLinkဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆကို က်မအေနနဲ႕ လက္မခံႏိုင္တာပါ။
က်မရဲ့ Blog link (or)Post linkကို အကိုBlog ဆီကေန လာဖတ္ၾကေတာ့ က်မေတာင္ ေက်းဇူးတင္ရအုန္းမွာ။
အရင္တခါလည္း Cboxမွာ က်မေက်းဇူးတင္စကား လာေျပာဖူးပါတယ္။အဲဒီတုန္းက က်မက Blog linkကို တင္ေပးထားတယ္လို႕ထင္ခဲ့တာပါ။
အကိုက{ဒီ Feed Roll က Queue လိုပါပဲ။ အခု ၂၀ - အခု ၃၀ ပဲ ဆန္႔ပါတယ္။ ေနာက္က ပို႔စ္ေတြ တက္လာရင္ အရင္ လင့္ထားတဲ့ ပို႔စ္ေတြက ထြက္ေပးရပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ Published Date နဲ႔ ႀကီးစဥ္ငယ္လိုက္ စီထားတဲ့ အတြက္ ေနာက္မွ Published လုပ္တဲ့ Post ေတြက အေပၚဆံုးမွာ ႐ွိေနပါတယ္}လို႕ ေျပာပါတယ္။
က်မရဲ့ အဲဒီ က်မႏွင့္ ဂ်ပန္ရဲ(3) Post က အကို Blogထဲမွာ (3)ရက္ေလာက္မေျပာင္းပဲရွိေနခဲ့တာပါ။က်မ New post တင္ေပမယ့္လည္းေပါ့။
အရင္Postကေတာ့ ၾကာသြားျပီဆိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ သက္ေသမျပႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ဒီေတာ့၊ (7/31/2008 10:52:00 PM )ကတင္တဲ့長野県(NAGANO KEN)သို႕ အလည္တေခါက္(4)ကိုပဲ ဥပမာေပးပါမယ္ရွင္။
(7/31/2008 10:52:00 PM )က (長野県(NAGANO KEN)သို႕ အလည္တေခါက္(4) (7/31/2008 10:52:00 PM )မွာတင္ျပီး ေနာက္Post (ဘယ္သူ႕အျပစ္လဲ)
(8/01/2008 02:16:00 AM )ကို တင္ခဲ့ပါတယ္ရွင္။(1)ရက္ကြာပါတယ္။နာရီကေတာ့ သိပ္မကြာပါဘူးရွင္။အဲဒီေတာ့ အကိုေျပာသလို ေနာက္မွ Published လုပ္တဲ့ Post ေတြက အေပၚဆံုးမွာရွိတယ္ဆိုရင္
(ဘယ္သူ႕အျပစ္လဲ)Post ကသာအေပၚဆုံးမွာ ရွိေနရမွာပါ။(တိုက္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္ရွင္။)
မေန႕က(2.8.2008) ဂ်ပန္နာရီည(1:15)နာရီထိ အဲဒီ 長野県(NAGANO KEN)သို႕ အလည္တေခါက္(4)ပဲ အကို႕Blog list(Feed Roll) မွာ မေျပာင္းပဲ ရွိေနတာကေတာ့ ဘယ္လိုSystemကို သုံးထားပါသလဲရွင္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ (သူက မလင့္ရဘူးဆိုလို မလင့္ေတာ့ပါဘူး)လို႕ အကို ေရးျပီးသြားပါျပီရွင္။​က်မလည္း New posts(2)ခုေတာင္ ေရးျပီးသြားပါျပီရွင္။New postsတင္ေပမယ့္ ဒီတိုင္းမေျပာင္းပဲ ရွိေနတာဟာPost ကို link ထားတယ္လို႕ ပဲ ထင္ပါတယ္။
Post linkကို link ေပးတယ္ဆိုကတည္းက အဲဒီPostအေပၚမွာ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ဝင္စားလို႕လို႕ က်မက ထင္ပါတယ္။အကိုေျပာသလို
ို {တခ်ိဳ႕ ပုိ႔စ္ေတြက ကိုယ့္ ဘေလာက္ေလး လူစည္ေအာင္ ထားထားတာပါ။
ဥပမာ ဟိုမင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး ခုိးေျပးတဲ့ အေၾကာင္းတို႔ ဘာတို႔ေပါ့။ ေနာက္ၿပီး လူေတြ ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ ပို႔စ္ - ဥပမာ အခု သူ႔ရဲ႕ ပို႔စ္လိုမ်ိဳး }
က်မေရးထားတဲ့ Postအေပၚကို ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ အကို႕သေဘာထားကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ၊လူစည္ကားေအာင္ တင္ထားတာဆိုရင္ေတာ့ လက္မခံႏိုင္ပါဘူးရွင္။
က်မPost ေရးတာ ပင္ပင္ပန္းပန္း ေရးထားရတာပါ။တခါတေလဆို အိပ္ခ်ိန္ကိုဖဲ့ျပီး ေရးထားရတာပါ။ေနာက္ျပီး အလကားရတဲ့ Blogspotမွာ အျပင္းေျပ Postေရးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။
က်မရဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေလးေတြကို စာဖတ္သူေတြကို မွ်ေဝခံစားေစခ်င္တဲ့ အတြက္ပါ။ဂ်ပန္ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြကို ဂ်ပန္မွာ ေနေနရသလိုမ်ိဳး ခံစားႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ဂ်ပန္ကိုလာမယ့္လူေတြ အတြက္ ဂ်ပန္အေၾကာင္းေလးေတြ (နည္းနည္းပါးပါး) သိရင္ေတာင္ ေက်နပ္ပါျပီဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ေရးေနတာပါ။
က်မ ရဲ့ အဲလို ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မသိတဲ့ အကို႕ကို လည္း အျပစ္မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ဒီေတာ့၊အကိုဆီမွာ အဲလို{ငါ့Blog မွာ ငါဟာငါ ဘာပဲလုပ္လုပ္ }စိတ္ဓာတ္ပဲ ထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့
က်မ ေတာင္းဆိုသလိုပဲ က်မရဲ့ Blog link ကိုမတင္ေပးပါနဲ႕ရွင္။
Blog linkတဲ့ကိစၥနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ Blogger ေလာကမွာ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေလးေတြရဲ့ Blog linkေလးေတြက ို
ကိုယ္ရဲ့ Blogေလးမွာ ထည့္ၾကတဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီးပါ။သြားလည္တတ္တဲ့ေနရာေလးမ်ားဆိုျပီးေတာ့ က်မလည္း ထည့္ထားပါတယ္။
က်မ သြားလည္ေနၾကေနရာေလးေတြမွာ က်မရဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ပါသလို မခင္ေပမယ့္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္လို႕ သြားလည္ေနတဲ့ ေနရာေလးေတြလည္း ပါတာေပါ့။​
က်မလိုပဲ က်မရဲ့ အိမ္ေလးကို linkေပးထားတဲ့ Bloggerမ်ားလည္း အမ်ားၾကီး ေတြ႕ေနရလို႕ ေပ်ာ္လိုက္ရတာ။
တခ်ိဳ႕ဆို New post တင္တိုင္း ဖတ္လို႕ရေအာင္ဆိုျပီး New posts listေတာင္

လုပ္ထားေပးေသးပါတယ္။တကယ့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
(တကူးတက လုပ္ေပးတဲ့ အတြက္ပါ။က်မေတာင္ မလုပ္ျဖစ္ေသးပါဘူး။) လို႕ (အၾကံေပးၾကပါအုန္းေနာ္)Postမွာ ေျပာထားပါတယ္ရွင္။

ဒါေပမယ့္၊လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြဆိုသလို က်မရဲ့ Blog linkကို (က်မကို အသိေပးေပး၊မေပးေပး )ၾကိဳက္သေလာက္ Linkႏိုင္ေပမယ့္ က်မရဲ့ Postကို ပဲ ေရြးျပီး Link ခ်င္ေသာသူမ်ား ရွိလာခဲ့ပါလွ်င္(Add a page Element>Blog listကေနလုပ္လို႕ရတဲ့ Auto systemကေန Blog listလုပ္ထားေသာ သူမ်ားကို မဆိုလိုပါ။အထင္မလြဲပဲ နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ :P )
က်မရ ဲ့ၾကိဳးစာအားထုတ္မႈကို တန္ဖိုးထားတဲ့အေနနဲ႕၊

က်မရဲ့ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ေလးစားတဲ့အေနနဲ႕ တခ်က္ေလာက္ အေၾကာင္းၾကားၾကပါလို႕ ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါတယ္။


Postေတြကို တန္ဖိုးထားေစခ်င္ေသာ Megumi

အကိုက Blogေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး ေျပာတဲ့အတြက္ က်မလည္း အကို႕ Blog link ကို ထည့္လိုက္ရပါတယ္ရွင္။

ဆက္လက္ အျငင္းမပြါးခ်င္ေတာ့ေသာ Megumi

စာဖတ္သူမ်ားကို
ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာက က်မရဲ့ Post (2)ခုလုံးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ျပီးမွ Comment ေရးေစခ်င္ပါတယ္ရွင္။က်မရဲ့ Postနဲ႕ပတ္သတ္ျပီး လာေရာက္ ေျပာၾကားအၾကံေပးၾကေသာသူမ်ားကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။

အျပည့္အစုံသို႕....

Friday, August 1, 2008

အၾကံေပးၾကပါအုန္းေနာ္

Blogger ေလာကမွာ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေလးေတြရဲ့ Blog linkေလးေတြက ို ကိုယ္ရဲ့ Blogေလးမွာ ထည့္ၾကတဲ့လူေတြ အမ်ားၾကီးပါ။သြားလည္တတ္တဲ့ေနရာေလးမ်ားဆိုျပီးေတာ့ က်မလည္း ထည့္ထားပါတယ္။ က်မ သြားလည္ေနၾကေနရာေလးေတြမွာ က်မရဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ပါသလို မခင္ေပမယ့္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္လို႕ သြားလည္ေနတဲ့ ေနရာေလးေတြလည္း ပါတာေပါ့။​
က်မလိုပဲ က်မရဲ့ အိမ္ေလးကို linkေပးထားတဲ့ Bloggerမ်ားလည္း အမ်ားၾကီး ေတြ႕ေနရလို႕ ေပ်ာ္လိုက္ရတာ။တခ်ိဳ႕ဆို New post တင္တိုင္း ဖတ္လို႕ရေအာင္ဆိုျပီး New posts listေတာင္ လုပ္ထားေပးေသးပါတယ္။တကယ့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္(တကူးတက လုပ္ေပးတဲ့ အတြက္ပါ။က်မေတာင္ မလုပ္ျဖစ္ေသးပါဘူး။)အဲလို New posts linkေလးေတြ ထည့္တယ္ဆိုတာ Add a page Element>Blog listကေနလုပ္လို႕ရတဲ့ Auto system တခုပါ။New postေရးလိုက္တဲ့ Blog linkက ထိပ္ဆုံးေရာက္ေနတာကို အားလုံးလည္း သိျပီးသား ျဖစ္မွာပါ။ဒါေပမယ့္၊အဲလို Blog linkေလးေတြကို ကိုယ္ထည့္ခ်င္တဲ့ ေန႕ၾကရင္ My blog listမွာထည့္ျပီး မထည့္ခ်င္တဲ့ေန႕ၾကရင္ My blog listမွာမထည့္ေပးတဲ့ Blogger(1)ေယာက္နဲ႕ အခု က်မၾကဳံေတြ႕ေနရပါတယ္။
နာမည္ၾကီးBlogger(1)ေယာက္ျဖစ္ျပီး က်မနဲ႕လည္း မခင္ပါဘူးရွင္။က်မလည္း မသြားဘူးတဲ့ Blogပါ။
(က်မက ေလ့လာမႈအားနည္းလို႕ ထင္ပါတယ္။သြားလည္ၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို နာမည္ၾကီးတဲ့ Blogger ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရပါတယ္။)ဟိုတခါ၊က်မႏွင့္ဂ်ပန္ရဲ(3)ဆိုတဲ့Post တင္တုံးက က်မBlogစီကို သူ႕Blogကေန တဆင့္လာၾကလို႕ ဘယ္သူပါလည္းဆိုျပီး သြားၾကည့္မွ သိခဲ့ရတဲ့Blogပါ။အဲ့ဒီတုန္းကလည္း က်မ မသိလိုက္ရပါပဲနဲ႕ သူ႕Blog listမွာ က်မရဲ့Post link က ဓာတ္ပုံေလးနဲ႕တကြ ေဖာ္ျပထားတာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။အဲဒါနဲ႕ သူ႕Blog listမွာ က်မရဲ့Blog link ကိုထည့္ထားေပးလို႕ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ေတာင္ သြားေျပာလိုက္ေသးတယ္သိလား။(က်မကBlog linkနဲ႕ Post linkကို မွားျပီးေတာ့ ထင္ခဲ့တာပါ။)အဲ့ဒါနဲ႕၊ေနာက္ေန႕ေတြ သူ႕ Blogကို ေရာက္ျဖစ္ေတာ့ က်မရဲ့ Blog link ကရွိမေနေတာ့ပါ။New post တင္ထားရက္နဲ႕ သူ႕Blog listမွာမရွိေတာ့ တမ်ိဳးပါလားဆိုျပီး ျဖစ္သြားတာေပါ့။ေနာက္ေန႕ သြားလည္လို႕ က်မရဲ့ Blog linkေလးကို ရွာၾကည့္ေတာ့လည္း မရွိ၊ထူးဆန္းလိုက္တာဆိုျပီး ေန႕တိုင္းေတာင္ အဲ့ဒီ Blogကို သြားၾကည့္ျဖစ္ေသးတယ္။ေနာက္ေတာ့ မိတ္ေဆြေတြကို လိုက္ေမးၾကည့္ေတာ့မွ
သူက သူထည့္ခ်င္တဲ့Post ေလးေတြကို သူ႕Blog listမွာ ထည့္တာပါတဲ့။ပိုင္ရွင္ကိုလည္း အဲဒီ Post link ကိုထည့္လိုက္မယ္လို႕ အသိေပးေလ့မရွိပါဘူးတဲ့။သူ႕Blog listမွာ သူထည့္ခ်င္တဲ့ linkထည့္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။Blog link မဟုတ္ပါဘူးရွင္။Post ရဲ့ Linkကိုပါ။Blog Linkကို ထည့္တဲ့လူေတြကေတာ့ Blogေလာကမွာ ဒီလိုပဲ ေျပာျပီး ထည့္တာလည္းရွိတယ္၊မေျပာပဲ ထည့္ထားတာလည္းရွိေတာ့ အျပစ္ရယ္လို႕ မဆိုႏိုင္ပါဘူးရွင္။အခုဟာကPost link ပါ။(သူတပါးပင္ပင္ပန္းပန္း )ေရးထားတာေလးကို {ေကာင္းလို႕ကြၽန္ေတာ္Blog linkထဲမွာ Linkထားတယ္ဗ်ာ }လို႕ တင္ျပီးမွ တစ္ခြန္းတေလေလး ေျပာရင္ေတာင္ ရပါျပီရွင္။ဘယ္Post ပိုင္ရွင္မဆို ေက်နပ္ၾကမွာပါ။ငါ့Blog ကိုေၾကျငာေပးတာပဲဆိုျပီး ေက်းဇူးလည္း တင္ၾကမွာပါ။ဒါေပမယ့္၊အခုဟာက ေရးထားတဲ့လူရဲ့ ေပးလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္၊စဥ္းစားေတြးေတာမႈကေန​ရလာတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ေရး Postေလးကို ဘာတစ္ခုမွ (ခ်ီးမြန္းစကားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ကဲ့ရဲ့စကားပဲျဖစ္ျဖစ္)မေျပာပဲနဲ႕ သူ႕Blog listမွာ ထည့္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ထည့္၊မထည့္ခ်င္ရင ္ျပန္ျဖတ္ လုပ္ေနတာဟာ {ငါ့Blog မွာ ငါဟာငါ ဘာပဲလုပ္လုပ္ }ဆိုတဲ့ သေဘာေရာက္မေနဘူးလားရွင္။​​​​​အဲ့လိုမ်ိဳး လုပ္တာဟာ Post ပိုင္ရွင္ကို အေလးမထားရာေရာက္မေနဘူးလားရွင္။ဒီလိုပဲ သူလုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနတာကို လက္ပိုက္
ၾကည့္ေနရမွာလားရွင္။အၾကံေပးၾကပါအုန္းေနာ္။(သူလို႕ နာမ္စားသုံးလို႕ ႐ိုင္းသြားခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါရွင္။​)

အျပည့္အစုံသို႕....

ဘယ္သူ႕အျပစ္လဲ။​

ငယ္ရြယ္စဥ္က အျမဲတမ္း အျပစ္ေျပာခံရတဲ့ ကေလးဟာ
အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ သူတပါးကိုအေကာင္းမျမင္တတ္ေတာ့တာ ဘယ္သူ႕အျပစ္လဲ။​
ငယ္ရြယ္စဥ္က အျမဲတမ္း အႏိုင္က်င့္ခံရတဲ့ ကေလးဟာ
အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ သူတပါးကိုအႏိုင္က်င့္တတ္လာေတာ့့တာ ဘယ္သူ႕အျပစ္လဲ။​
ငယ္ရြယ္စဥ္က အျမဲတမ္း အခ်စ္မခံရတဲ့ ကေလးဟာ
အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ သူတပါးကိုမခ်စ္တတ္ေတာ့တာ ဘယ္သူ႕အျပစ္လဲ။​
ငယ္ရြယ္စဥ္က အျမဲတမ္း ဦးစားေပးမခံရတဲ့ ကေလးဟာ
တကိုယ္ေကာင္းဆန္လာတတ္ေတာ့တာ ဘယ္သူ႕အျပစ္လဲ။

အျပည့္အစုံသို႕....

 

Design By:
SkinCorner