ေဟာ့ကိုင္းဒိုးသို႕အလည္တစ္ေခါက္(3）

ေဟာ့ကိုင္းဒိုးသို႕အလည္တစ္ေခါက္(1)ဖတ္ခ်င္ပါက

ေဟာ့ကိုင္းဒိုးသို႕အလည္တစ္ေခါက္(2)ဖတ္ခ်င္ပါက


အမႏွစ္ေယာက္နဲ႕ စကားေျပာေနတုန္း ေလယာဥ္မယ္ေလးက အေအးလာခ်ေပးေတာ့ ေသာက္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ မုန္႕လာခ်မလားလို႕ ေစာင့္ေနတာ မလာတာနဲ႕ သူတို႕ကို ေမးၾကည့္လိုက္တယ္။ မုန္႕လည္းလာမခ်ဘူးေနာ္..........ဆိုေတာ့ ေအးေလ..........တဲ့။ သုံးေယာက္သား ေၾကာင္ေၾကာင္ေတာင္ေလးေတြနဲ႕ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ျပီး ေမးၾကည့္မလား..........လို႕ တိုင္ပင္လိုက္တယ္။ :p ေလယာဥ္မယ္ေလးကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ျပည္တြင္းခရီးစဥ္ျဖစ္လို႕ အေအးပဲတဲ့။ မုန္႕မပါဘူးတဲ့။

ဪ.......................၊ သိမွ မသိတာကိုး။ ထိုင္းနဲ႕ ျမန္မာ ေလယာဥ္စီးတုန္းကေတာင္ မုန္႕ေကြၽးေတာ့ အခုလို ေဟာ့ကိုင္းဒိုးၾကီးေတာင္ သြားတာဆိုေတာ့ မုန္႕ေလးဘာေလးေကြၽးမယ္ထင္ခဲ့တာ။ ဘာမွလည္း ေကြၽးဘူး။ :c ျမန္မာႏိုင္ငံမွာတုန္းကလည္း ျပည္တြင္းခရီးစဥ္ဆို သြားမွမသြားဘူးေတာ့ သိလည္းသိခဲ့ဘူးေလ။ အခုေတာ့ က်မသိျပီ။ :z

ဗိုက္ဆာလိုက္တာ။ ဗိုက္ဆာလိုက္တာ.............လို႕ ေအာ္ရင္းနဲ႕ပဲ ေန႕လည္ သုံးနာရီထိ ေရေသာက္ရင္း ေလယာဥ္စီးခဲ့ရတယ္။ ေလယာဥ္ၾကီးက ဆိုက္ခါနီးမွ ေလဆိပ္ၾကီးကို ျမင္ေနျပီးမွ ရာသီဥတုမေကာင္းလို႕ ဆင္းလို႕ရဘူးတဲ့။ ဘာမွလည္းပါပဲနဲ႕ ေလေပၚမွာ ဒီတိုင္းၾကီး ရပ္ထားတယ္။ (စဥ္းစားၾကည့္ရင္း ေၾကာက္စရာၾကီးေနာ္။) :y

ဓာတ္ပံုကလည္း အရမ္း႐ိုက္ခ်င္ေနျပီဆိုေတာ့ ေလယာဥ္မယ္ေလးကို ေမးျပီး ႐ိုက္ပစ္လိုက္တယ္သိလား။ ဟိ ဟိ။ ေလယာဥ္ေပၚက လွမ္း႐ိုက္တာျဖစ္လို႕ နည္းနည္းေတာ့ ဝါးေနတယ္။ လွေတာ့ လွတယ္ဟုတ္။

ဒီတစ္ပုံဆို ႏွင္းေတြခ်ည္းပဲေနာ္။ :z
ဟိုအမႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ကင္မရာေတြကိုပါ ႐ိုက္ေပးရင္း အခ်ိန္ေတြကုန္သြားတယ္။ ေလယာဥ္ဆိုက္ေတာ့မယ္ ခါးပတ္ပတ္ပါ..................လို႕ ေၾကညာေတာ့မွ သုံးေယာက္သား ကင္မရာသိမ္းေတာ့တယ္။ အဲေလာက္ ဆိုးၾကတာေနာ္။ ဟိ ဟိ။

ဒီလိုနဲ႕..................ေရာက္ပါျပီရွင္။ Chitose ေလဆိပ္ကို။ :z ေလယာဥ္ၾကီး ဆိုက္ပါျပီရွင္။ တစ္နာရီခြဲပဲ ၾကာတဲ့ ဒီခရီးကို အိမ္ကေန မနက္ငါးနာရီထဲက ရထားတစ္တန္၊ ဘက္စ္တစ္တန္၊ ေလယာဥ္တစ္တန္ စီးလာရတာ ညေနေလးနာရီခြဲမွ ေလယာဥ္ဆိုက္တယ္။ ျမန္မာျပည္ျပန္တာေလာက္ နီးနီးကို အခ်ိန္ၾကာတယ္သိလား။ ရာသီဥတု ရာသီဥတု ေတာ္ေတာ္ဒုကၡေပးပါ့။ သူလုပ္တာနဲ႕ အခ်ိန္ေတြလည္း ကေမာက္ကမ၊ က်မကလည္း နားမလည္ပါးမလည္နဲ႕ ဘာမွ မစားခဲ့ေတာ့ ေလယာဥ္လည္းဆိုက္ဆိုက္ခ်င္း မူးတာမူးတာ ....ပါေလေရာ။ ဒီတစ္ခါပဲ ေလယာဥ္မူးဘူးတယ္။ စစခ်င္း ေလယာဥ္စစီးတဲ့အေခါက္တုန္းကေတာင္ နားနည္းနည္းအူတာကလြဲရင္ မမူးဖူးဘူး။ အခုေတာ့ ေဟာ့ကိုင္းဒိုးေရာက္ေရာက္ခ်င္း လူက ႏွင္းနဲ႕တူတူ အျဖဳေရာင္ျဖစ္သြားတယ္။ မ်က္ႏွာေကာ လက္ေတြေကာ ျဖဴဖတ္သြားတာပဲ။ အစထဲက အစာမွ မရွိခဲ့တာေလ။ :p

ဒီေလာက္ ျဖစ္ေနတာေတာင္ အနားယူဖို႕ စိတ္ကူး လုံးဝမရွိတဲ့က်မက Sapporo Snow Festival ကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ သြားၾကည့္ခဲ့တယ္သိလား။

ဆက္ရန္
မၾကာမီ
လာမည္
ေမွ်ာ္