က်မႏွင့္ အလွျပင္ျခင္း

မိန္းကေလးတိုင္း အလွၾကိဳက္ပါသည္။ အလွၾကိဳက္မွေတာ့ အလွျပင္ၾကတာေပါ့ရွင္။ နည္းနည္းအလွျပင္တာနဲ႕ မ်ားမ်ားအလွျပင္တာပဲ ကြာမည္။ လုံးဝကို အလွမျပင္တဲ့ မိန္းကေလးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရွားမည္ထင္ပါသည္။ ေယာကၤ်ားလ်ာဆိုရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့ေနာ္။ {ဂ်ပန္မွာေတာ့ ေယာကၤ်ားလ်ာလည္း ေယာကၤ်ားလ်ာအေလ်ာက္ အလွျပင္တာပါပဲ။ } အလွျပင္ရမွာကို စိတ္မဝင္စားေသာ၊ အလွသိပ္မျပင္ေသာ လူနည္းစု မိန္းကေလးထဲတြင္ က်မလည္း ပါဝင္ခဲ့ပါသည္။ အလွမၾကိဳက္၍ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ;)

အလွျပင္တယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ကို လက္ဝင္တဲ့ ပညာရွင့္။ က်မကေတာ့ လွတပတလည္း အလွျပင္ထားတဲ့ သူေတြ႕ရင္ တကယ္ကို ခ်ီးၾကဴးပါသည္။ ကိုယ့္ရဲ့ အားနည္းခ်က္ကို ဖုံးဖိျပီး ျပင္ထားတဲ့သူဆို ပိုေတာင္ ခ်ီးၾကဴးေသးသည္။ "ေတာ္လိုက္တာ"လို႕ ။ {မလွတာေတာင္ လွေအာင္ ျပင္တတ္လို႕ေလ။} က်မၾကေတာ့ "အလွျပင္ခြင့္ေပးသည္ ၊ ၾကိဳက္သလို အလွျပင္ပါ"လို႕ ေျပာခဲ့ရင္ေတာင္ မျပင္တတ္ခဲ့ပါ။ ျပင္လည္း မျပင္ခ်င္ခဲ့ပါ။

အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လုံး သနပ္ခါးလိမ္းျခင္းသည္ က်မ၏ တစ္ခုတည္းေသာ အလွျပင္ျခင္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ တကၠသိုလ္တတ္ခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္စလုံးလည္း သနပ္ခါးလိမ္း၍ ေက်ာင္းတတ္ခဲ့ပါသည္။ အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝမွာ သနပ္ခါးကို ပါးကြက္အၾကီးၾကီး ကြက္ျပီးလိမ္းတာနဲ႕ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝမွာ မႈန္မႈန္လည္း လိမ္းတာပဲ ကြာသည္။ အသားေလးသာ မျဖဴခဲ့လွ်င္၊ အဝတ္အစားေလးသာ ဖက္ရွင္ၾကၾက မဝတ္တတ္ခဲ့လွ်င္ ၊ေတာက တတ္လာတဲ့ ေတာသူမလို႕ ေျပာရေလာက္ေအာင္ အလွအပ နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ဘာဆို ဘာမွ မသိခဲ့ပါ။ :d အလွျပင္ ပစၥည္းအေခၚအေဝၚေတြလည္း နားမလည္ခဲ့ပါ။ :d

အလွျပင္ဆိုင္ သြားရင္လည္း ဘယ္လိုေျပာရမွန္း မသိလို႕ "ကိုယ္နဲ႕လိုက္မယ္ထင္တဲ့ ပုံစံကို ျပင္ေပးပါရွင္" ဆိုျပီး အလွျပင္ေပးတဲ့သူထံ ကိုယ့္အလွကို ဝကြက္အပ္တတ္ေသးသည္။ ကိုယ္မွ နားမလည္ေတာ့လည္းသူ႕စီမံရာ အတိုင္းေပါ့။ လွခဲ့ရင္လည္းစံ၊ မလွခဲ့ရင္လည္း ခံေပါ့ရွင္။ :p အဲဒီေလာက္ထိ အလွျပင္ျခင္းကို က်မ ကြၽမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ခဲ့ပါသည္။ ;)

အလွ ေကာင္းေကာင္းမျပင္တတ္ျခင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေနတုန္းက မလွ႐ုံမွ လြဲျပီး က်န္တဲ့ ဘာျပႆနာမွ မရွိေပမယ့္ ဂ်ပန္သြားခါနီး သင္တန္းတစ္ခုတတ္ေတာ့မွ နည္းနည္း ကြိဳင္တတ္ေတာ့သည္။ ဆရာမက ေျပာပါသည္။ [ဂ်ပန္မွာ အလွမျပင္ရင္ "ေနမေကာင္းဘူးလား၊ မက်န္းမာဘူးလား"လို႕ ေမးခံ၊ ထင္ခံရလိမ့္မယ္တဲ့။} ဗုေဒၶါ :y လို႕ ေတာင္ တလိုက္မိသည္။ ဘယ့္နဲ႕ရွင္။ ကိုယ္ဟာကို အလွ မျပင္တာနဲ႕ ဘာေၾကာင့္လူမမာျဖစ္ရမွာလည္း လို႕ ဆရာမကိုေတာင္ ေမးလိုက္မိေတာ့သည္။ ဆရာမ ျပန္ေျပာတာေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ကေလးေလးကစလို႕ သက္ၾကီးရြယ္အို အဘြားၾကီးအဆုံး အလွျပင္ၾကပါတယ္တဲ့။ တကယ္လို႕ သမီးက အလွမျပင္ရင္ သမီးတစ္ေယာက္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနမွာမလို႕ အဲဒီလို ေမးခံရပါလိမ့္မယ္တဲ့။ ဒုကၡ၊ ဒုကၡ။ :c စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဒီလိုပဲ ဆရာမက ေျပာတယ္လို႕ ေမေမကို ေျပာျပရေတာ့တာေပါ့။ ေမေမကေတာ့ ရယ္ပါတယ္။" ေကာင္းတာေပါ့တဲ့။ အလွျပင္မလား။ လူမမာလို႕ အေျပာခံမလား" တဲ့။ ေနရင္းထိုင္ရင္း လူမမာလို႕ေတာ့ အထင္မခံ၊ အေျပာမခံခ်င္ေသာ က်မက ဂ်ပန္လာခါနီး တပတ္ေလာက္အလိုက်ေတာ့မွ တစ္ခါမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မသုံးဘူးေသးေသာ အလွျပင္ ပစၥည္းေတြ အဝယ္ထြက္ရပါေတာ့သည္။ :z အခ်ိန္မရွိခဲ့တာနဲ႕ လက္ေတြ႕မလိမ္းၾကည့္ပဲနဲ႕ ဂ်ပန္သို႕ ထြက္လာခဲ့မိတဲ့ က်မမွာ ဘာျပီးရင္ ဘယ္ကိုလိမ္းရမယ္မွန္းမသိလို႕ အစဥ္လိုက္အတိုင္းလိမ္းလို႕ရေအာင္ အလွျပင္ပစၥည္းေရာင္းသူ၏ အကူအညီျဖင့္ အလွျပင္ပစၥည္းေတြကို နံပါတ္ကပ္ထားရေသးသည္။ တစ္ခါအလွျပင္ရင္ အဲဒီနံပါတ္ေတြလိုက္ရွာ၊ လိမ္းေနရတာနဲ႕ နာရီဝက္ေလာက္အခ်ိန္ယူရသည္။ ျပင္တယ္လို႕သာ ေျပာတာ မလုပ္တတ္တာေတြက မ်ားလို႕ ေအာက္ခံမိတ္ကပ္ပဲ ေကာင္းေကာင္းလိမ္းတာပါ။ ;) တျခားေထြေထြထူးထူးေတြ ဘာမွ သိပ္မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါ။ မ်က္ေတာင္ ေကာ့တာတို႕၊ မ်က္လုံးေပၚ Eye shawdowဆြဲတာတို႕၊ ပါးနီဆိုးတာတို႕ေတာ့ တစ္လေလာက္အၾကာမွ ေကာင္းေကာင္းလုပ္တတ္သြားခဲ့ပါသည္။ Eye linerကေတာ့ မ်က္လုံးထဲ အဲဒီ Eye Liner ခဲတံၾကီးဝင္ခါနီးရင္ ေၾကာက္ျပီး တုန္လာလြန္းလို႕ ဒီေန႕ထိ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါ။ ဆိုင္မွာသြားျပင္ရင္လည္း မ်က္လုံးကို စုံမွိတ္ထားလြန္းလို႕ ဆိုင္ကလူ ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ :( ႏွာတံေဖာ္တာကလည္း မလုပ္တတ္ေတာ့ ႏွာေခါင္းမွာ ျဖဴျဖဴၾကီးျဖစ္ေနတာပဲ အဖတ္တင္တာနဲ႕ မလုပ္ဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ :) မ်က္ခုံးေမႊး ရိတ္ရင္ ေျပာင္စပ္စပ္ၾကီးလို႕ ကိုယ့္ဟာကို ယူဆသျဖင့္ မ်က္ခုံးေမႊးလည္း ပုံမေဖာ္ပါ။ ဆြဲလည္းမဆြဲပါ။ ;)

အမုန္းဆုံးကေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးရျခင္းပါပဲ။ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးျပီးတာနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းၾကီးက ပူပူၾကီးနဲ႕ မေနတတ္လြန္းလို႕ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြကို စားပစ္လိုက္သည္။ ေအးေရာ။ :p ေဆာင္းတြင္းဆို ဂ်ပန္မွာ ဘယ္မိန္းကေလးမွ ႏႈတ္ခမ္းမကြဲဘူး။ လက္ေတြ ၊ေျခေထာက္ေတြသာ အသားပတ္ခ်င္ပတ္မယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အသားပတ္တာ ၊ ႏႈတ္ခမ္းကြဲတာ မေတြ႕ရပါ။ က်မမွာသာ ႏႈတ္ခမ္းနီမဆိုးတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြဆို အဖတ္ဖတ္ေတြနဲ႕ စိတ္ညစ္ဖို႕ကို ေကာင္းေရာ။ :c နာလည္းနာေသးတယ္။ :c ဒါေတာင္ ရသေလာက္ေတာ့ မဆိုးပဲေနေသးသည္။ ေနာက္ဆုံး အရမ္းကို ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ျဖစ္ေတာ့မွ ေဆး ႏႈတ္ခမ္းနီဝယ္ဆိုးပါသည္။ အေရာင္မပါဘူးေလ။ အနံ႕လည္း မပါဘူး။ ;)

ေနာက္ဆုံး ေသခ်ာျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ရရင္ေတာ့ က်မ၏အလွျပင္ျခင္းသည္ ေအာက္ခံမိတ္ကပ္လိမ္းထား၍ မ်က္ႏွာမႈန္မႈန္ေလးႏွင့္ လက္လက္လက္လက္ေလး ျဖစ္ေနျခင္း၊ ပါးနီဆိုးထားျခင္း၊ မ်က္ေတာင္ေကာ့ထားျခင္းႏွင့္ တစ္ခါတစ္ေလ မ်က္လုံးေပၚ Eye shawdowဆြဲျခင္းသာ ျဖစ္ေတာ့သည္။ (မ်က္လုံးအတြင္းသားကိုေတာ့ လုံးဝလုံးဝ မထိပါ။ )ဒီထက္ပိုျပီး မျပင္တတ္၍ က်မ၏ အလွျပင္ထားေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ အလွမျပင္ထားေသာ မ်က္ႏွာသည္ သိပ္မကြာျခားလွပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ က်မ၏ အလွျပင္ျခင္းနဲ႕ပတ္သက္၍ ေကာင္းခ်ီးေပးပါသည္။

"မျပင္လွ်င္ ပိုလွပါသည္တဲ့။" ;)