"（၁၄）ႏွစ္အရြယ္ မိခင္"အပိုင္း (၂)

　ဒါေပမယ့္ သူမခ်စ္သူဟာ ႏိုင္ငံျခားကို မသြားျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ေလဆိပ္မွာ သူ႕မိခင္လက္ကေန ထြက္ေျပးခဲ့ပါတယ္။ တကယ္တမ္း ခြဲသြားရမယ္လည္းဆိုေရာ သူ မလုပ္ရက္ခဲ့ဘူးေလ။ သူဟာ သူမနဲ႕ ေတြ႕ခြင့္ရေအာင္ ၾကိဳးစားျပီး ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေန႕က ေနာက္ဆုံးေတြ႕ဆုံတဲ့ေန႕ပါ။ ခဏတာ စကားေျပာဆို ႏွုတ္ဆက္ျပီး သူတို႕ လမ္းခြဲလိုက္ၾကတယ္။ မခြဲလို႕ မရဘူးေလ။ သူမရဲ့မိဘေတြဟာ မတတ္ႏိုင္လို႕သာ သူမကို ကေလးေမြးခြင့္ေပးခဲ့ေပမယ့္ သူမခ်စ္သူနဲ႕ေတာ့ သေဘာမတူခဲ့ဘူးေလ။

　ဒီလိုပဲ၊ တစ္ဖက္မွာရွိတဲ့ သူမခ်စ္သူရဲ့ မိခင္ကလည္း သေဘာမတူခဲ့ပါဘူး။ ကေလးကို ဖ်က္ခ်ဖို႕ သူမရဲ့ မိဘေတြကို လာေရာက္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ သူမ မိဘေတြက ေမြးခြင့္ေပးထားတယ္လည္းဆိုေရာ ေဒါသတၾကီးနဲ႕ ပက္ပက္စက္စက္ ေျပာပါေတာ့တယ္။ ဒီလို မိဘမ်ိဳးရွိလို႕ ဒီလိုသမီးမ်ိဳး ထြက္လာတာတဲ့။ "သားသမီးမေကာင္း မိဘေခါင္း" ဆိုတဲ့ စကားပုံလိုေပါ့။ သူမ မိဘေတြခမ်ာ ျပန္မေျပာႏိုင္တာနဲ႕ သူမခ်စ္သူရဲ့ မိခင္ေျပာသမွ်ကို နားေထာင္ေနရေတာ့တာေပါ့။ ဒီၾကားထဲမွာ သူမခ်စ္သူရဲ့မိခင္ဟာ သူမနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေတြ႕ျပီး စကားေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ မေမြးဖို႕ နားခ်ေျပာဆိုခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ ေျပာလို႕မရတဲ့အဆုံး "နင့္ဟာနင္ ေမြးခ်င္ေမြး၊ ငါ့သားနဲ႕ေတာ့ လုံးဝမပတ္သက္ေစနဲ႕၊ ငါ့သားနာမည္ မပါေစနဲ႕ "လို႕ အတၲၾကီးစြာ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ သူ႕သားနဲ႕ မပတ္သက္ေစခ်င္သလည္းဆို ကေလးေမြးရန္ ေထာက္ပံ့ေၾကး (တစ္နည္းေျပာရရင္ ေလ်ာ္ေၾကး )သန္းႏွစ္ရာ(ယန္းေငြ)ကို ေပးျပီး "ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႕မွ သူ႕သားနဲ႕ မပတ္သက္ေရး " စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခိုင္းခဲ့ပါတယ္။

　သူမကလည္း မာနရွိပါတယ္။ စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံကိုေတာ့ ျခဴးတစ္ျပားမွ မယူခဲ့ပါဘူး။ သူမမိဘေတြကလည္း မယူေစခ်င္ခဲ့ပါဘူး။ သူမမိဘေတြဟာ သာမန္ လူေနမႈ႕အဆင့္အတန္းေလာက္သာ ရွိေပမယ့္ သူမနည္းတူ မာနရွိခဲ့ၾကပါတယ္။

　ဒီလိုနဲ႕သူမဟာ ကေလးေမြးဖြားဖို႕အတြက္ ျပင္ဆင္ရပါေတာ့တယ္။ မိမိ နယ္ေျမနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ ေဒသႏၲရာအစိုးရ႐ုံးကိုသြားျပီး ကိုယ္ဝန္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္သာ ထုတ္ေပးတဲ့ မိခင္ႏွင့္ကေလးက်န္းမာေရးစာအုပ္ကို ေတာင္းယူခဲ့ပါတယ္။ ရုံးက တာဝန္ရွိသူက "မိခင္ကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ထုတ္ေဆာင္ပါ"လို႕ ေျပာၾကားလိုက္ေတာ့ "ဟုတ္ကဲ့၊ က်မ မိခင္တစ္ေယာက္ပါ"လို႕ ျပန္လည္ေျပာၾကားရေတာ့တာေပါ့။ ရုံးက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ့ "ဟာ၊ ဟင္၊ အို" အစရွိတဲ့ အာေမဋိတ္သံေတြၾကားမွာ ရွက္ရြံ႕ျခင္းအျပည့္နဲ႕ 　မိခင္ႏွင့္ကေလးက်န္းမာေရးစာအုပ္ကို ယူေဆာင္ျပီး ျပန္လာခဲ့တဲ့ သူမဟာ လမ္းတဝက္မွာ သူမခ်စ္သူကို မထင္မွတ္ဘဲ ေတြ႕လို႕ ဘာမွမျဖစ္တဲ့ပုံစံနဲ႕ ႏွုတ္ဆက္လိုက္ပါေသးတယ္။

　သူမဟာ ဟန္ေဆာင္ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးပါ။ "မိခင္ျဖစ္လာျပီျဖစ္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ ေတာ္ရုံကိစၥနဲ႕ မငိုရဘူး" လို႕ ေျပာခဲ့တဲ့ သူမေမေမရဲ့စကားကို တေသြမတိမ္း နားေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ဆို သူမဟာ အငိုသန္တဲ့ ေကာင္မေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုအခါမွာေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကီးမားတဲ့ ဒုကၡေရာက္ပါေစ၊ သူမ မငိုေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ရလာဒ္ကို အရြယ္နဲ႕ မမွ်ေအာင္ ခံစားရင္းနဲ႕ကို သူမ မငိုတတ္ေတာ့ပါဘူး။

　သူမဟာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္မ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ဖြင့္ေပးတဲ့ "ကေလးက်န္းမာေအာင္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေရး သင္တန္း" ကိုလည္း သတိၲရွိရွိ တက္ရဲခဲ့ပါျပီ။ သင္တန္းတစ္ခုလုံးမွာ အငယ္ဆုံး သင္တန္းသူျဖစ္ျပီး ေယာကၤ်ားရယ္လို႕ လက္ညိႈးထိုးျပစရာ မရွိတဲ့ သူမဟာ ကိုယ့္အားကို ကိုယ္ျပီး အားေပးခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း အထီးက်န္ဆန္စြာနဲ႕ေပါ့။ သင္တန္းျပီးလို႕ အိမ္အျပန္မွာ တစ္ျခားကိုယ္ဝန္သည္ေတြကို ကိုယ္စီကိုယ္စီ သက္ဆိုင္ရာေတြက ၾကိဳဆိုဖို႕ ေရာက္လာေလ့ရွိေပမယ့္ သူမအတြက္ေတာ့ တစ္ကိုယ္တည္းသာ ျပန္ရုံမွ လြဲ၍ ။

　သူမဟာ ရင္ဖြင့္ဖို႕ လူလည္းမရွိခဲ့ပါဘူး။ တတ္ႏိုင္သမွ် လိုက္ေလ်ာေပးခဲ့တဲ့ သူမမိသားစုကိုလည္း ဒီ႕ထက္ ပိုျပီး ဒုကၡမေပးခ်င္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ သူမ ခံစားသမွ်ကို ရင္ဖြင့္ဖို႕ သူမကေလးကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ ဝမ္းဗိုက္ထဲမွာပဲ ရွိေသးတဲ့ သေႏၶသားေလးက သူမစကားမွ နားမလည္ပဲ။ ဒါနဲ႕၊ သူမဟာ သူမကေလးကို တိုင္တည္ျပီး ေျပာတဲ့စကားေတြကို Recorder နဲ႕ အသံဖမ္းယူခဲ့ပါတယ္။ အသံဖမ္း ဒိုင္ယာရီေလးမွာ သူမ ခံစားရသမွ် ကိစၥအဝဝကို အသံသြင္းခဲ့ပါေတာ့တယ္။ သူမဟာ ေက်ာင္းမွာတုန္းက ေက်ာင္းတြင္းမွာ ထုတ္လႊင့္ေပးတဲ့ အသံလႊင့္ဌာနမွာ တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

　တကယ္ေတာ့ အသံသြင္းျခင္းက သူမအတြက္ေတာ့ ဒိုင္ယာရီတစ္ခုအေနနဲ႕သာမက ေက်ာင္းအလြမ္းေျပ အေနနဲ႕ပါ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းသူအရြယ္ပဲ ရွိေသးတဲ့ သူမဟာ အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆက္တက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးေပမယ့္ ေက်ာင္းသား/သူ ဘဝကို ေအာင့္ေမ့ဆဲပါပဲ။ သူမရဲ့ အတန္းေဖာ္ေတြကို လြမ္းဆြတ္ဆဲပါပဲ။

　ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕ဘဝမွာေတာ့ ေမြးဖြားရန္ တစ္ျဖည္းျဖည္း နီးလာပါျပီ။ သာမန္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေတြနဲ႕မတူဘဲ ကေလးသာသာ သူမဟာ ကိုယ္ဝန္ရင့္လာေပမယ့္ သိသိသာသာ ဗိုက္ပူ မလာပါဘူး။ ဆရာဝန္မၾကီးရဲ့ ေျပာၾကားခ်က္အရဆို ေမြးဖြားရန္လည္း ခက္ပါတယ္တဲ့။ ကံအေၾကာင္းမလွခဲ့လွ်င္ မိခင္ေကာ၊ ကေလးပါ အသက္ရွင္ႏိုင္ရန္ ခဲယဥ္းပါတယ္တဲ့။ သူမရဲ့ အသက္အရြယ္ဟာ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရန္ သင့္ေတာ္တဲ့ အရြယ္ထက္ အင္မတန္မွကို ေစာလြန္းခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အာမမခံႏိုင္ပါဘူးတဲ့။

　သူမရဲ့မိဘႏွစ္ပါးမွာ သနားစရာေကာင္းလွပါတယ္။ သူတို႕ဟာ မိဘေတြျဖစ္လို႕ သူမကို သူမကေလးထက္ ပိုခ်စ္ခင္ပါတယ္။ တကယ္လို႕ မိခင္နဲ႕ကေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုသာ ေရြးရမယ့္အေျခအေနေရာက္ခဲ့ရင္ေတာင္ "သူမအသက္ကိုပဲ ကယ္တင္ေပးပါ" လို႕ ဆရာဝန္မၾကီးကို ေမတၲာရပ္ခံခဲ့ပါတယ္။

　တစ္ဖက္မွာလည္းသူမခ်စ္သူ ဟာ အင္မတန္ဒုကၡေရာက္ေနပါတယ္။ စီးပြါးပ်က္သြားလို႕ မိခင္ၾကီးနဲ႕အတူ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရပါတယ္။ ေက်ာင္းလည္း ဆက္မတက္ျဖစ္ဘူးေလ။ သူဟာ အေမခ်စ္တဲ့ သားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ခ်စ္သူေကာင္းတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ သူ႕အသက္အရြယ္ေလးနဲ႕ ကေလးအေဖျဖစ္ရမွာကို သူ မလိုလားပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကေလးကို ျဖတ္ခ်ေစခ်င္ခဲ့ပါတယ္။သူမက မဖ်က္ခ်ပဲ ေမြးမယ္ဆိုေတာ့ ကေလးကို တနည္းနည္းနဲ႕ ပ်က္က်ေစခ်င္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ဆႏၵမျပည့္ဝခဲ့ပါဘူး။

　သူမဟာ ကေလးေလးကို ေမြးခဲ့ပါတယ္။ သာမန္ကေလးထက္ ေတာ္ေတာ့ကို ေသးငယ္တဲ့ကေလးေလးကို ေမြးခဲ့ပါတယ္။ ကေလးေလးဟာ ကေလးသာသာ မိခင္က ေမြးတာျဖစ္လို႕ သာမန္ကေလးေတြနဲ႕ မတူ၊ ငိုလည္းမငို၊ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီး ႏို႕လည္း မစို႕ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ မိခင္ျဖစ္တဲ့ သူမမွာလည္း ကေလးကို မိခင္ႏို႕ တိုက္ေကြၽးဖို႕ မလြယ္ပါဘူး။ (14)ႏွစ္အရြယ္သူမဟာ ကိုယ္ခႏၶာအေနအထားက အစ ကေလးပုံေလးပဲ ရွိေနပါေသးတယ္။ မိခင္တစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးမရွိတဲ့အတြက္ စိတ္သာရွိေပမယ့္ မလြယ္ကူခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမဟာ မိခင္စိတ္ေတာ့ အျပည့္အဝရွိခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္အသား ကိုယ္အနာခံျပီး ကေလးေလးကို မိခင္ႏို႕ တိုက္ေကြၽးခဲ့ပါတယ္။ သူမရဲ့ မိဘ ေမတၲာေၾကာင့္ပဲ လအနည္းငယ္ၾကာတဲ့အခါမွာ ကေလးေလးဟာ က်န္းမာလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ သူမက ကေလးနာမည္ကို "ဆိုရ "လို႕ နာမည္ေပးခဲ့ပါတယ္။ "ဆိုရ "ဆိုတာ ေကာင္းကင္ပါ။ သူမကေတာ့ "အျပာေရာင္ေကာင္းကင္" ကို ရည္ရြယ္ျပီး မွည့္ဆိုခဲ့တာပါ။ (စကားမစပ္၊ ကေလးေလးက မိန္းကေလးပါ။)

　"ဆိုရ "ရဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူ သူမခ်စ္သူဟာ "ကေလးေမြးလို႕ ငါနဲ႕အတူလိုက္ၾကည့္ပါ"လို႕ သူမရဲ့ ဖခင္ေတာင္းဆိုခ်က္ကို အစပိုင္းမွာ ခါးခါးသီးသီး ျငင္းဆန္ခဲ့ရာက ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း လိုက္ေလ်ာခဲ့ပါတယ္။ ေဆးရုံေရာက္ေတာ့ ထြက္ေျပးဖို႕ ၾကံစည္ခဲ့ေသးေပမယ့္ "ဆိုရ "ေလးရဲ့ မ်က္ႏွာကို ျမင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သူဟာ "ဆိုရ "ေလးကို ခ်စ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဖခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ သူတတ္ႏိုင္သေလာက္ တာဝန္ယူခ်င္တယ္လို႕ ေျပာျပီး ရရာအလုပ္ (ၾကဳံရာက်ပန္း) လုပ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

　သူမခ်စ္သူရဲ့ မိခင္ကလည္း သူ႕အမွားေတြကို လာေရာက္ေတာင္းပန္ျပီး "မေခၚခ်င္လို႕သာ ရမည္။ မေတာ္လို႕ေတာ့ မရ၊ က်မတို႕တေတြဟာ ေဆြမ်ိဳးေတြပါပဲ" လို႕ သူမရဲ့မိဘေတြကို ေျပာၾကားလာပါေတာ့တယ္။

　ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ သူမနဲ႕ သူမခ်စ္သူ ဟာ "ဆိုရ "ရဲ့အနာဂတ္အတြက္ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္အၾကာမွာ လက္ထပ္ခ်င္ပါတယ္လို႕ ႏွစ္ဖက္မိဘကို ေတာင္းဆိုပါေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းသူ/ သား ေတြျဖစ္တဲ့ သူမတို႕ဟာ ေက်ာင္းဆက္တက္ဖို႕ထက္ "ဆိုရ "ရဲ့အနာဂတ္အတြက္ပဲ စဥ္းစားၾကပါေတာ့တယ္။ ႏွစ္ဖက္မိဘခမ်ာ ကိုယ့္သားသမီးေတြရဲ့ အနာဂတ္ကို လွလွပပဖန္တီးေပးခြင့္မရတဲ့အတြက္ ရင္ထုမနာျဖစ္ေပမယ့္ သူမတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုေတာ့ မတားေတာ့ပါဘူး။

အခ်ပ္ပို၊

　အမွတ္မထင္လုပ္မိလိုက္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုဟာ ဘဝနဲ႕ရင္းျပီး ေပးဆပ္လိုက္ရေလာက္ေအာင္ တန္ဖိုးရွိပါသလား ................??????

　ကိစၥတစ္ခုကို မျဖစ္ခင္ "လုပ္သင့္လား၊ မလုပ္သင့္လား" ၾကိဳတင္ စဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း၊ မဆင္မျခင္နဲ႕ လုပ္မိသြားျပီဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာကို မေရွာင္တိမ္းဘဲ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းနဲ႕ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ဒီဇာတ္လမ္းက ေျပာျပေပးေနပါတယ္။

　ဘယ္သူမဆို ျဖစ္လာတဲ့ ျပႆနာကို အေကာင္းဆုံး ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းႏိုင္ၾကပါေစ။

　ဇာတ္ကားၾကည့္ခ်င္တယ္ဆို ဒီမွာၾကည့္လို႕ရပါတယ္ရွင္။ တစ္ဆယ့္တစ္ပိုင္းရွိတာကို ခ်ံဳ႕ေရးထားလို႕ အမွားပါခဲ့လွ်င္ လည္း ေျပာၾကားေပးၾကပါရွင္။


စကားခ်ပ္၊

　ဒီဇာတ္လမ္းဟာ အျပင္မွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အေၾကာင္းကို ႐ိုက္ကူးထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္၊ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုအေနထက္ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုလို ေဝဖန္ေျပာၾကားေစခ်င္ပါတယ္ရွင့္။

　အကယ္၍၊ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ဘယ္လိုဒုကၡေတြ ေတြ႕ၾကဳံလာႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုလည္း ေျပာျပေပးေစခ်င္ပါတယ္။

စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဖတ္႐ႈ႕ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ရွင္။

ပုံကိုhttp://milkteazoo.files.wordpress.com/2008/11/spd_20070814114106_b.jpg

http://fatemehanahita.parsbigocean.com/images/14sainohaha.jpg

http://www.ntv.co.jp/14/cast/pop/satoshi.html ရယူသည္။